بررسی جذب زیستی یون سرب (ii) از محلول‌های آبی با استفاده از برگ گیاه نیشکر (saccharum officinarum)

زمینه و هدف: یکی از مهم ترین یون‌های فلزی که اثرات فراوانی برای محیط زیست و موجودات زنده به‌خصوص انسان دارد، یون سرب است. یکی از روش‌های موثر جهت جذب سرب از محلول‌های آبی، استفاده از جاذب‌های زیستی می‌باشد. این پژوهش با هدف جذب زیستی سرب (ii) از محلول‌های آبی با استفاده از برگ گیاه نیشکر انجام گردید.مواد و روش ها: برگ گیاه نیشکر جمع‌آوری شده از مزارع اهواز، در آون با دمای70 درجه سانتی‌گراد به مدت 24 ساعت خشک و سپس آزمایشات جذب در مقادیر مختلف  ph(2-9)، زمان تماس (150-15) دقیقه به فاصله 15 دقیقه یکبار و مقادیر مختلف بیومس (2-0/1) و غلظت اولیه محلول (50-10) میلی‌گرم برلیتر و همچنین ایزوترم جذب انجام شد.یافته ها: کارایی حذف یون سرب بر روی برگ گیاه نیشکر با افزایش دوز بیوجاذب، افزایش و با افزایش غلظت اولیه ی محلول کاهش می‌یابد. کمترین میزان درصد حذف یون سرب (ii) مربوط به زمان 15 دقیقه (34/6 درصد) و بیشترین میزان، مربوط به زمان 105 تا 150 دقیقه (71/5 درصد) بود. بیشترین میزان درصد حذف یون سرب (ii) مربوط به غلظت 10 میلی‌گرم بر لیتر (92/3 درصد) بود. همچنین با افزایش ph کارایی حذف افزایش و در نهایت در اسیدیته 6 به حداکثر می‌رسد. داده‌های حاصل از بررسی ایزوترم جذب نشان داد که مکانیسم جذب یون سرب (ii) بر بیوجاذب برگ گیاه نیشکر به‌خوبی از ایزوترم فروندلیچ پیروی می‌کند.نتیجه گیری: بیومس برگ گیاه نیشکر به عنوان یک جاذب ارزان و با امکان آماده‌سازی در شرایط مختلف می‌تواند به عنوان یک جاذب در حذف یون سرب (ii) از محلول‌های آبی مورد استفاده قرار گیرد.

biosorption of lead (ii) from aquatic solutions using leaves of saccharum officinarum

background & purpose: lead (pb) is one of the most hazardous heavy metals to the environment, organisms, and humans. effective methods for removing pb from aqueous solutions include the use of biological adsorbents. this study investigates the biosorption of pb (ii) from aqueous solutions using the leaves of saccharum officinarum (sugarcane).materials and methods: saccharum officinarum leaves were collected from fields in ahvaz, iran, and dried at 70°c for 24 hours. biosorption tests were conducted under varying conditions: ph (2-9), contact time (15-150 minutes, at 15-minute intervals), biomass concentration (0.1-2 g), and initial solution concentration (10-50 mg l-¹). adsorption isotherms were also evaluated.results: the removal efficiency of pb (ii) increased with higher bioadsorbent doses and decreased with higher initial solution concentrations. the lowest removal efficiency (34.6%) was observed at 15 minutes, while the highest (71.5%) occurred between 105 and 150 minutes. the maximum pb (ii) removal efficiency (92.3%) was recorded at an initial concentration of 10 mg l-¹. the biosorption efficiency increased with rising ph levels, peaking at ph 6. adsorption isotherm data indicated that the biosorption of pb (ii) by saccharum officinarum leaves adhered well to the freundlich isotherm model.conclusion: the biomass of saccharum officinarum leaves, as an inexpensive and readily available adsorbent, demonstrates significant potential for the removal of pb (ii) from aqueous solutions.