حذف آنتی بیوتیک سفالکسین از محلول های آبی با استفاده از جاذب کربن فعال

زمینه و هدف: مشکلات محیط زیستی ناشی از ورود آنتی‌بیوتیک ها به منابع آبی، به علت سمی بودن و اثرات پایدار آنها، تهدیدی جدی به شمار می رود. مطالعه حاضر با هدف بررسی کارایی کربن فعال گرانولی به عنوان جاذب در حذف سفالکسین از محلول های آبی صورت گرفت. مواد و روش‌ها: آزمایشات در مقیاس آزمایشگاهی و به صورت ناپیوسته انجام گرفت. تاثیر متغیرهای موثر در فرآیند حذف سفالکسین، از جمله ph، مقدار جاذب، غلظت اولیه سفالکسین و زمان تماس بررسی شد. برای ارزیابی داده های جذب، ایزوترم های لانگمویر، فروندلیچ و تمکین، همچنین سینتیک جذب با مدل های شبه مرتبه اول و شبه مرتبه دوم، مطالعه شدند. یافته‌ها: نتایج نشان داد افزایش ph محلول اولیه از 2 به 14، کارایی جذب سفالکسین را کاهش می دهد؛ به‌طوری‌که در غلظت اولیه 20 میلی‌گرم بر لیتر و 2/0 گرم از جاذب، بعد از 3 ساعت، کارایی جذب برای ph های 2، 5/3 و 14 به ترتیب 92/812%، 90/525% و 41/394% به‌دست آمد. جذب سفالکسین با مدل ایزوترم لانگمویر و سینتیک شبه مرتبه دوم مطابقت داشت. نتیجه‌گیری: کربن فعال گرانولی علاوه بر داشتن ویژگی هایی چون جداسازی سریع و آسان، پتانسیل بالایی برای جذب و جداسازی سفالکسین و چنین آلاینده هایی از محیط های آبی دارد.

Removal of Cephalexin from Aqueous Solutions by Activated Carbon Adsorbent

Introduction: Environmental problems caused by arrival of antibiotics in water resources due to toxicity and lasting effects are a serious threat. This study has been aimed to evaluate the efficiency of granular activated carbon as adsorbent for the removal of Cephalexin from aqueous solutions. Materials and Methods: This study was performed at laboratory scale and batch system. The influence of process variables such as pH of solution, adsorbent dosage, initial Cephalexin concentration and contact time were Investigated. Equilibrium study data were modeled using Langmuir, Freundlich and Temkin, moreover, kinetic studies were done by models of pseudo first order and pseudo second order. Findings: This research found that the Cephalexin adsorption efficiency decreased by increasing pH from 2 to 14, so that after 3 hours, the adsorption efficiency at the 20 mg.L1 initial Cephalexin concentration and 0.2 g adsorbent, obtained 92.812%, 90.525% and 41.394% at pH 2, 3.5 and 14, respectively. The adsorption of Cephalexin was compatible with Langmuir isotherm and pseudo second order kinetic. Discussion and Conclusions: The present study showed that the granular activated carbon has high potential for adsorption and separation of Cephalexin and such pollutants from aqueous solutions, in addition to features like simple and rapid separation.