مدیریت اسلامی؛ از التقاط ایدئولوژیک تا التقاط علمی

قرآن و سنّت پیامبر اکرم(ص) و اهل‌بیت او(ع)، منابع اصلی و مهم فهم دین‌اند. به تعبیری، فهم مدیریت از دیدگاه اسلام نیز فهم سنّت پیامبر است که فقط از طریق مراجعه کردن به قرآن، به منزله مبنا و نیز رصد سنّت پیامبر(ص)، به مثابه جلوه احکام، و پی‌گیری سیره اهل‌بیت(ع) به منزله معرف و مفسر قرآن و سنّت پیامبر(ص)، میسّر می‌گردد. روش‌های دیگر پژوهش درباره مدیریت اسلامی، معمولاً به رصد شیوه‌های مدیریت مسلمانان یا تعمیم‌های التقاطی باورهای شبه‌اسلامی منجر می‌شود؛ این التقاط به سه گونه جلوه می‌کند؛ التقاط ایدئولوژیک که خاستگاه آن باورهای جزم‌آلود ایدئولوژی‌محور و غیر دینی است و التقاط علمی که خاستگاه آن باورهای حیرت‌زده شبه‌علمی است و التقاط در عمل که خاستگاه آن تجربه‌های فردی یا گروهی مسلمانان است. مدیریت اسلامی هنگامی مجال تعریف می‌یابد که از این التقاط سه پیراسته باشد.

Islamic Management; from Ideological Hybridization to Scientific Eclecticism

Quran and tradition of Prophet Mohammad and his family (Ahlulbayt) have been considered as the major sources of understanding religion. In one sense, understanding management from the viewpoint of Islam is that of understanding Prophet’s tradition (Sunnah), which has only became possible through referring to Quran as the foundation, observing traditions (Sunnah) as the source of presenting orders and tracking Ahlulbayt’s conduct (Sire) asrepresentative and interpreter of Qur’an and tradition (Sunnah). Following other methods of management research usually leads to observation of Muslim’s methods of management or eclectically generalizing semiIslamic believes. This kind of eclecticism comes in three types: Ideological hybridization which originates from dogmatic, nonreligious and ideological believes, scientific eclecticism which its foundation rests on the astonished semiscientific believes and eclecticism in action comes from individual or collective experiences of Muslims. Hence, Islamic management will find the probability of getting defined when it gets removed from this threefold eclecticism.