بررسی رفتار استاتیکی و دینامیکی بتن سبک سازه ای حاوی نانو سیلیس و الیاف فلزی

هدف اولیه طراحی مهندسی ساختمان‌ها کاهش وزن سازه و مقاومت آن در برابر زلزله و انفجار است، زیرا وقوع این حوادث اجتناب‌ناپذیر می‌باشد. در این تحقیق از بتن سبک به دلیل مزایای منحصر به فرد آن در کاهش وزن استفاده شده و همچنین به افزایش مقاومت و رفتار این بتن در مواجهه با هر نوع حادثه و بررسی رفتار استاتیکی و دینامیکی آن توجه شده ‌است. رفتار دینامیکی بتن با استفاده از دستگاه هاپکینسون فشاری در سه نرخ کرنش 100، 200 و 300 بر ثانیه مورد مطالعه قرار گرفته ‌است. خواص استاتیکی و دینامیکی بتن شامل مقاومت فشاری، مدول الاستیسیته و مدول افزایش دینامیکی است. برای این منظور، مطالعه‌ای بر روی هشت طرح اختلاط برای نمونه‌های فاقد الیاف فلزی و نانوسیلیس و نمونه‌های حاوی درصدهای مختلف نانوسیلیس و الیاف فلزی انجام شده ‌است. نتایج نشان داد که نانوسیلیس و الیاف فلزی در بهبود مقاومت فشاری نقش دارند و بهترین نتایج با افزودن 3 درصد نانوسیلیس و 1 درصد الیاف فلزی به‌دست آمده ‌است. نانوذرات در بارهای استاتیکی موثرتر می‌باشند، زیرا فعل و انفعالات پوزولانی نانوسیلیس باعث بهبود ریزساختار می‌شود و در بارهای دینامیکی، نانوذرات به دلیل حساسیت نانو به بارهای زیاد کارایی کمتری دارند و همچنین الیاف فلزی از ایجاد ترک در بتن جلوگیری می‌کنند. در این مطالعه نیز یک رابطه ریاضی برای ضریب افزایش دینامیکی، استخراج و با نتایج تجربی مقایسه شده ‌است.

investigating the static and dynamic behavior of structural lightweight concrete containing nano-silica and steel fibers

the primary goal of engineering design of buildings is to reduce the weight of the structure and its resistance to earthquakes and explosions because the occurrence of these events is inevitable. in this research, lightweight concrete has been used due to its unique advantages in weight reduction, and attention has also been paid to increasing the resistance and behavior of this concrete in the face of any type of accident and investigating its static and dynamic behavior. the dynamic behavior of concrete has been studied by using hopkinson compression machine at three strain rates of 100, 200 and 300/s. static and dynamic properties of concrete include compressive strength, modulus of elasticity, and dynamic increase modulus. for this purpose, a study has been conducted on 8 mixing designs for samples without metal fibers and nanosilica and samples containing different percentages of nanosilica and metal fibers. the results have shown that nanosilica and metal fibers play a role in improving compressive strength and the best results are obtained by adding 3% nanosilica and 1% metal fibers. nanoparticles are more effective in static loads because the pozzolanic interactions of nanosilica improves the microstructure, and in dynamic loads, nanoparticles are less efficient due to nano’s sensitivity to high loads, and also metal fibers prevent cracks in concrete. in this study, a mathematical relationship for the dynamic increase coefficient has also been extracted and compared with the experimental results.