طبقه‌‌بندی تشبیهات در دو مجموعه داستان «چمدان» و «ورق‌‌پاره‌‌های زندان» از بزرگ علوی

بزرگ علوی یکی از پیشگامان داستان‌‌نویس ایران است که مانند همه نویسندگان در نوشته‌‌های خود از علم بیان به ویژه رکن مهم آن تشبیه سود جسته‌‌است. در این نوشتار تلاش بر این است تا از طریق روش توصیفی تحلیلی، تشبیهاتی که علوی در دو مجموعه داستان‌‌ «چمدان» و «ورق ‌‌پاره‌‌های زندان»  به کار برده است، مورد بررسی قرار گیرد. علوی در داستان «چمدان» که دید چپ‌‌گرایانۀ آشکاری ندارد، تشبیهاتش بیشتر معطوف به توصیف زنان و طبیعت است؛ اما در «ورق‌‌ پاره‌‌های زندان»، تشبیهاتش بیشتر با زمینۀ اندیشه چپی همراه است و می‌‌توان ردپای اندیشۀ مارکسیستی را در آن دید. علوی در تشبیهات بیشتر به توصیف اشخاص، زندان، اشیا و... پرداخته است. «تشبیه مرکب» نیز بیشتر تشبیهات آثار بزرگ علوی را شامل می‌‌شوند.

The Classification of Similes in the Novels Chamedan (The Suitcase) and Varagh Parehaye Zendan (Scrap Papers from Prison) Written by Bozorg Alavi

Bozorg Alavi is one of the pioneer Iranian novelists who has applied figures of speech especially simile in his stories like all other writers. Using descriptive analysis, this study attempts to survey the similes used by Alavi in his two novels “Chamedan” and “Varagh Parehaye Zendan”. In the novel “Chamedan” which does not have an explicit leftwing perspective, Alavi uses simile mostly to describe women and nature; while in the novel “Varagh Parehaye Zendan”, his similes contain leftwing thoughts and they can be traced back to Marxist views. In his similes, Alavi has mostly described people, prison, things, and so on. Most of his metaphors include “compound simile”.