هنر ادبی و ادبیات هنری

هنر و ادبیات، دو شکل از آفرینش است که از دیدگاه زیبایی شناسی به هم پیوسته اند. هنر گاهی شکل زیباشناسانه خود را تغییر می دهد که این تغییر شکل می تواند از راه بازسازی زبان، فهم و دریافت صورت گیرد.  در نگرشی می توان ادبیات را هنر نامید، وقتی اثر ادبی ویژگی های منحصر به فرد اثر هنری را با خود دارد، یعنی اثری که خلق شده و تکرارناپذیر است؛ چرا که ادبیات و هنر بیانگر احساس و عواطف هنرمند است و احساس و عاطفه پدیده ای است که آن را به راحتی نمی توان بازگو و تکرار نمود. آفرینش هنری نوعی الهام است که با عقل و منطق درک نمی شود.      می توان گفت که زیبایی و جمال در هنرها یکسان است و هنر نقاشی، موسیقی و شعر رابطه ای نزدیک دارند؛ زیرا از روح انسان سرچشمه می گیرند و با ماده چندان ارتباطی ندارند. این پژوهش نیز به بررسی ارتباط و اثرپذیری متقابل ادبیات و هنر پرداخته است.

Literary Art and Art Literature

Abstract      Art and literature are two ways of creation, which are interrelated from an aesthetic point of view. Art sometimes alters its aesthetic form, which can be done through reconstruction of language, understanding and perception.      From a point of view, literature can be called art when a literary work has the unique features of an artistic work, that is, a work has been created and is not repeatable, because literature and art express an artist's feelings and affections which cannot easily be restated and repeated. Artistic creation is a kind of inspiration which is not understood by reason and logic. It can be said that beauty is the same in different arts; and painting, music and poetry are closely related because they originate from man's soul and are not so much related to material. The present paper investigates the interrelationship and mutual influence of literature and art.