بررسی نماد در دیوان ناصرخسرو
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
صفری جهانگیر ,ظاهری عبدوند ابراهیم
|
|
منبع
|
پژوهش هاي دستوري و بلاغي - 1394 - دوره : 5 - شماره : 7 - صفحه:147 -180
|
|
چکیده
|
اشعار ناصرخسرو از جنبه های گوناگون قابل بررسی است و هدف در این پژوهش، بررسی نماد در شعر این شاعر است. ابتدا نمادهای به کار رفته در دیوان وی، از جهت خاستگاه بررسی و سپس انسانی یا فرارونده بودن آ ن ها مشخص شده است. نمادهای به کار رفته در دیوان ناصرخسرو، از نوع نمادهای انسانی هستند و خاستگاه آن ها طبیعت (درختان) و جاندارانی مانند پرندگان و حیوانات، شخصیت های تاریخی و مذهبی، موجودات افسانه ای و اسطوره ای و صور فلکی است. ناصرخسرو برای بیان مفاهیم سیاسی و دینی، از زبان نمادین استفاده کرده وگذشته از باطنی گرایی، برجسته کردن موضوع، نقش مهمی در استفاده از زبان نمادین در شعر وی دارد.
|
|
کلیدواژه
|
ناصرخسرو، نماد، تاویل گرایی، مفاهیم اسطوره ای، طبیعت
|
|
آدرس
|
دانشگاه شهرکرد, گروه زبان و ادبیات فارسی, ایران, دانشگاه شهرکرد, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
zaheri_1388@yahoo. com
|
|
|
|
|
|
|