ارزیابی کمی و کیفی پسماندهای خطرناک و نحوه ی مدیریت آنها در صنایع شهرستان دامغان

مقدمه: در سال‌های اخیر، دفع غیراصولی پسماندهای خطرناک، ضمن تهدید سلامتی انسان، بحران‌های زیست‌محیطی زیادی را در جوامع بشری به وجود آورده است. نظر به خطرات مستقیم و غیرمستقیم این پسماندها، جمع‌آوری اطلاعات جهت مدیریت اصولی آنها در کشور بسیار ضروری می‌باشد. هدف از این مطالعه، تعیین کمی و کیفی پسماندهای خطرناک و نحوه‌ی مدیریت آنها در صنایع شهرستان دامغان بوده است.روش بررسی: در این مطالعه، ابتدا لیست صنایع موجود در شهرستان تهیه شد. سپس با هماهنگی سازمان‌های ذی‌ربط، واحدهای فعال شناسایی گردید. پس از بازدید میدانی، اطلاعاتی در مورد کیفیت و کمیت و نحوه مدیریت پسماندهای خطرناک با استفاده از پرسشنامه جمع‌آوری گردید.یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که کل پسماندهای تولیدی خطرناک در صنایع موردبررسی 4795 کیلوگرم در ماه می‌باشد که 36.36 درصد از صنایع، مواد سمی، 9.09 درصد مواد خورنده، 36.36 درصد مواد قابل اشتعال و 18.18 درصد مواد واکنش‌پذیر تولید می‌کردند. هیچ‌کدام از واحدهای صنعتی موردبررسی دارای سیستم کنترلی پس از دفع پسماندهای صنعتی خطرناک نبودند. همچنین فقط 36.36 درصد از صنایع دارای کارکنان مخصوص جهت جمع‌آوری و دفع پسماندهای خطرناک بودند.نتیجه‌گیری: جهت جلوگیری از آلودگی محیط‌زیست و حفظ سلامت انسان‌ها، برقراری یک سیستم مدیریتی مناسب جهت ساماندهی پسماندهای صنعتی ضروری به نظر می‌رسد. همچنین، شناخت و جمع‌آوری اطلاعات در مورد فرایندهای صنعتی، مواد اولیه و محصولات تولیدی می‌تواند در مدیریت پسماندهای صنعتی خطرناک بسیار تاثیرگذار باشد.

Quantitative and qualitative assessment of hazardous wastes and their management in industries of Damghan

Introduction: In recent years, unauthorized disposal of the hazardous wastes has threatened the human health and created many environmental problems in human societies. Given the direct and indirect hazards of these wastes, it is essential to collect information with regard to their appropriate management in Iran. The purpose of this study was to determine the quantity and quality of the hazardous waste and its management in industries of Damghan City in Iran.Methods: Initially, the list of industries in Damghan City was prepared. Later, the necessary coordination was made with the relevant organizations and active units were identified. After the field tours, information on the quality, quantity, and management of the hazardous wastes was collected by a questionnaire. Results: The results showed that the total hazardous waste products in the investigated industries were 4795 kg per month; 36.36% of the industries produced toxic substances, 9.09% created corrosive substances, 36.36% flammable materials, and 18.18% resulted in reactive substances. None of the studied industrial units had a control system after disposal of the industrial hazardous waste. Furthermore, only 36.36% of the industries had specialized staff to collect and dispose the hazardous waste.Conclusion: To prevent environmental pollution and preserve the human health, a proper management system should be established for organizing the industrial wastes. Furthermore, identifying and gathering information about the industrial processes, raw materials, and waste products can be very useful in managing hazardous industrial wastes.