مدل ساختاری پیش‌بینی رضایت زناشویی زوج‌های جوان براساس سیستم‌های فعال‌سازی/ بازداری رفتار؛ نقش میانجیگر سبک‌های دلبستگی

مقدمه: رضایت زناشویی پایدارترین پیش‌ بینی ‌گر ثبات در زندگی است و از این ‌رو استفاده درست از آن، به پایداری خانواده کمک می ‌کند.هدف: این پژوهش با هدف تدوین مدل ساختاری پیش‌ بینی رضایت زناشویی براساس سیستم ‌های فعال‌ سازی/ بازداری رفتار با نقش میانجی دلبستگی انجام شد.روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری کلیه زوج ‌های جوان شهر تهران در سال 1400 بود، که از بین آن‌ ها 370 نفر با روش نمونه ‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت ‌شناختی، رضایت زناشویی انریچ (1998)، مقیاس فعال ‌سازی/ بازداری رفتار (1994) و مقیاس دلبستگی بزرگسال (1385) بود. تحلیل داده‌ ها با روش تحلیل مسیر توسط نرم‌افزارهای spss نسخه 25 و lisrel نسخه 8/8  انجام شد.یافته‌ ها: نتایج تحلیل مسیر نشان داد سیستم بازداری (p<0/05, ß=-0/16)، دلبستگی ناایمن دوسوگرا (p<0/01, ß=-0/42) و اجتنابی (p<0/05, ß=-0/19) به ‌طور مستقیم و منفی و دلبستگی ایمن (p<0/01, ß=0/26) به ‌طور مستقیم و مثبت تاثیر معناداری بر رضایت زناشویی دارند. همچنین سیستم بازداری بر دلبستگی اجتنابی (p<0/01, ß=0/18)، دوسوگرا (p<0/01, ß=-0/19) و سیستم فعال ‌سازی بر دلبستگی ایمن (p<0/05, ß=0/28) اثر مستقیم مثبت و سیستم فعال ‌سازی بر دلبستگی اجتنابی (p<0/01, ß=-0/30) به ‌طور مستقیم و منفی تاثیر معنادار دارند.نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که سیستم فعال‌سازی/ بازداری رفتار به ‌صورت مستقیم و از طریق سبک ‌های دلبستگی به ‌صورت غیرمستقیم قادر به پیش‌ بینی رضایت زناشویی است. بنابراین به زوج درمانگرها پیشنهاد می ‌شود از این متغیرها به منظور افزایش میزان رضایتمندی در زوجین استفاده نمایند.

structural model for predicting marital satisfaction in young couples based on behavioral activation/ inhibition systems; the mediating role of attachment styles

introduction: marital satisfaction serves as a fundamental predictor of stability and well-being within individuals’ lives and families.aim: this study aims to develop a structural model that predicts marital satisfaction among young couples by examining the interplay between behavioral activation/inhibition systems and attachment styles.method: the current study was a description of structural equations. a sample of 370 young couples in tehran during the year 2021 was selected using convenience sampling. data were collected through demographic questionnaires, enrich’s marital satisfaction questionnaire (1998), the behavioral activation/ inhibition scale (1994), and the adult attachment scale (2015). path analysis was conducted using spss version 25 and lisrel version 8.8 for data analysis.results: the results of the path analysis revealed several significant findings. firstly, the inhibition system demonstrated a direct negative impact on marital satisfaction (ß=-0.16, p<0.05), along with ambivalent insecure attachment (ß=-0.42, p<0.01) and avoidant insecure attachment (ß=-0.19, p<0.05). conversely, secure attachment displayed a direct and positive effect on marital satisfaction (ß=0.26, p<0.01). furthermore, the inhibition system exhibited a direct and positive influence on avoidant insecure attachment (ß=0.18, p<0.01) and ambivalent insecure attachment (ß=0.19, p<0.01). additionally, the activation system had a direct positive effect on secure attachment (ß=0.28, p<0.05) but a direct negative effect on avoidant attachment (ß=-0.30, p<0.01).conclusion: the results of the study underscore the direct predictive role of the activation/inhibition system in marital satisfaction, with attachment styles playing an indirect role. therefore, therapists should consider these variables to enhance satisfaction levels in couples.