اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر بهزیستی روانشناختی افراد دارای سوءمصرف مواد مخدر

مقدمه: سوءمصرف مواد مخدر یکی از مشکلات بهداشتی، اجتماعی و اقتصادی مهم در بسیاری از کشورها است، که جهان در سه دهه اخیر با آمارهای تکان دهنده شیوع آن در جامعه مواجه شده است. هدف: هدف این مطالعه بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های زندگی بر بهزیستی روانشناختی افراد دارای سوءمصرف مواد مخدر بود. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌ آزمون- پس‌ آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد دارای سوءمصرف مواد مخدر در مراکز ترک اعتیاد طی سال های 1396 الی 1398 در شهر کرمانشاه بود. تعداد 60 نفر به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 30 نفر) به‌صورت تصادفی جایدهی شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (1989) و مداخله 8 جلسه‌ای آموزش مهارت های زندگی خلیلان و افلاکی فر (1395) بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌ افزار spss نسخه 28 و تحلیل کواریانس چندمتغیره تحلیل شد. یافته‌ ها: یافته‌ ها نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر ابعاد بهزیستی روانشناختی در مراحل پس‌آزمون و پیگیری تاثیر معنادار داشته است (0/05>p). براساس نتایج برای شش بعد بهزیستی روانشناختی یعنی استقلال، تسلط بر محیط، رشد شخصی، ارتباط مثبت با دیگران، هدفمندی در زندگی و پذیرش خود به ترتیب 0/24، 0/30، 0/31، 0/49، 0/67 و 0/39 در تفاوت میانگین گروه‌ ها ناشی از اثر مداخله بوده است. نتیجه گیری: براساس نتایج آموزش مهارت های زندگی سبب افزایش تسلط بر خود و کاهش نگرش مثبت به مصرف مواد مخدر در افراد شد؛ بنابراین با فراگیری آموزش مهارت های زندگی می توان تسلط محیطی، استقلال و سایر سازه های بهزیستی روانشناختی در افراد را ارتقا داد.

the effectiveness of life skills training on the psychological well-being of people with drug abuse

introduction: drug abuse is one of the most important health, social and economic problems in many countries, and the world has faced shocking statistics of its prevalence in society in the last three decades. aim: the aim of this study was to investigate the effectiveness of life skills training on the psychological well-being of drug abusers. method: the current research was semi-experimental with a pre-test-post-test design with a control group. the statistical population includes all drug abusers in addiction treatment centers in kermanshah during the years 2017 to 2019. from these people, 60 people were selected as available sampling and randomly placed in two experimental and control groups (30 people in each group). the research tools included rif psychological well-being questionnaire (1989) and 8-session life skills training intervention by khalilan and aflakifar (2016). data were analyzed using spss version 28 software and multivariate covariance analysis. results: the findings showed that life skills training had a significant effect on the dimensions of psychological well-being in the post-test and follow-up stages (p<0.05). based on the results for the six dimensions of mental well-being, i.e. independence, mastery of the environment, personal growth, positive relationship with others, purposefulness in life and self-acceptance, respectively 0.24, 0.30, 0.31, 0.49, 0.67 and 0.39 in the average difference of the groups was due to the effect of the intervention. conclusion: life skills training increases self-control and decreases positive attitude towards drug use in people. by learning life skills training, environmental mastery, independence and other psychological well-being structures can be promoted in people.