اثربخشی یک دوره برنامه حرکتی منتخب با ساختار، بی‌ساختار و ترکیبی بر رشد اجتماعی و روانشناختی کودکان 4 تا 6 سال

مقدمه: بازی یکی از روش‌هایی برای آموزش مهارت‌ های مورد نیاز حرکتی، عاطفی، اجتماعی است، و بازی ساختارمند فرآیندهای یادگیری، ارتباط طبیعی و بهنجار کودکان را پایه‌ریزی می‌کند. هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی یک دوره برنامه حرکتی منتخب با ساختار، بی‌ساختار و ترکیبی بر رشد اجتماعی و روانشناختی کودکان 6-4 سال بود. روش: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون بود. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان 6-4 سال مهدهای کودک منطقه 5 شهر تهران در سال 1400 بود. نمونه آماری شامل 60 کودک بود که به‌طور هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی در سه گروه 20 نفری با ساختار، بی ساختار و ترکیبی قرار گرفتند. گروه‌های مورد مطالعه براساس پروتکل اجرایی خود طی 12‌ هفته، هفته‌ای دو‌ جلسه و هر جلسه یک ‌ساعت تمرین نمودند. گروه‌های تحقیق قبل و بعد از مداخله پرسشنامه رشد اجتماعی واینلند (1989) و پرسشنامه رشد روانشناختی کودکان (1391) را تکمیل نمودند. جهت تحلیل داده‌ ها از آزمون تحلیل واریانس مرکب و آزمون تعقیبی بونفرونی استفاده شد. تحلیل های آماری توسط نرم‌افزار spss نسخه 26 در سطح معناداری 0/05>p انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد اثر اصلی مراحل آزمون و اثر تعاملی گروه- مراحل معنادار (0/05>p)؛ اما اثر اصلی گروه معنادار نبود (0/05p)؛ اما بین دو گروه بی‌ساختار و با ساختار و همچنین ترکیبی و بی ساختار تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/05

the effectiveness of a selected movement program with structured, unstructured, and mixed on the social and psychological development of children aged 4 to 6 years

introduction: play is one of the methods for teaching the necessary movement, emotional and social skills, and structured play is the basis for children's normal communication and learning processes. aim: the purpose of this study was the effectiveness of a selected movement program of structured, unstructured, and mixed on the social and psychological development of children aged 4-6 years. method: the present research method was semi-experimental with a pretest-posttest design. the statistical population included children aged 4-6 years in district-5 of tehran in 2020. the statistical sample included 60 children who were randomly selected and divided into three groups of 20 children. the studied groups trained for 12-weeks according to their implementation protocol, two session’s per-week and one-hour per-session. the research groups completed vineland social development questionnaire (1989) and children psychological development (2010) before and after the intervention. a mixed anova and bonferroni post-hoc tests were used to analyze the data. all statistical analyzes were performed using spss version-26 software. results: the results showed that for social and psychological development, the main effect of levels and the interactive effect of group levels were significant (p<0.05), but the main effect of group was not significant (p>0.05). the results of the bonferroni post hoc test showed that there was a significant difference between the mixed and structured groups (p<0.05), but no significant difference between the unstructured and structured groups and between the mixed and unstructured groups (p>0.05). conclusion: based on the results indicating the effectiveness of the mixed exercises on psychological and social development, it is suggested that professionals and physical education teachers use these protocols to improve and promote these skills.