اثربخشی آموزش سازگاری زناشویی بر عدم تحمل پریشانی، دشواری تنظیم هیجان و تعارض زناشویی زوجین مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره

مقدمه: عدم تحمل پریشانی، مشکلات در تنظیم هیجان و تعارضات زناشویی از عواملی هستند که می‌توانند بر‌ روی کیفیت زندگی زوجین تاثیر بگذارند.هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش سازگاری زناشویی بر عدم تحمل پریشانی، دشواری تنظیم هیجان و تعارض زناشویی زوجین بود.روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش بود که از بین زوجین مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره در سال‌های 1399-1398 تعداد 30 زوج (60 نفر) به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس آموزش سازگاری زناشویی بر روی گروه آزمایش در طول 8 جلسه آموزش داده شد و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای را دریافت نکردند. در این پژوهش از پرسشنامه‌های تحمل پریشانی سیمونز و گاهر، دشواری تنظیم هیجان ‌گروتز و روئمر و تعارضات زناشویی ثنایی و براتی استفاده گردید و داده‌های بدست آمده به شیوه تحلیل کوواریانس با نرم‌افزارspss نسخه 22 تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان از اثربخش بودن آموزش سازگاری زناشویی بر کاهش عدم تحمل پریشانی (142/76=fو 0/01>p)، میزان دشواری تنظیم هیجان (146/94=fو 0/01>p) و تعارضات زناشویی (426/21=fو 0/01>p) داشت؛ به عبارت دیگر عدم تحمل پریشانی، دشواری تنظیم هیجان و تعارضات زناشویی در زوجینی که برنامه آموزشی سازگاری زناشویی را دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل که هیچ‌ مداخله‌ای را دریافت نکرده بودند به طور معنی داری کاهش یافته است.نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش نشان داد که اثر آموزش سازگاری زناشویی می‌تواند به عنوان مداخله‌ای موثر در مراکز مشاوره در مورد زوجینی که از مشکلات ارتباطی رنج می‌برند مورد استفاده قرار گیرد.

The effectiveness of marital adjustment training on couples distress intolerance, difficulty in emotion regulation and marital conflict referring to counseling centers

Introduction: Distress intolerance, difficulty in emotion regulation, and marital conflicts affect the quality of the couples life.Aim: The present study investigated the effectiveness of marital adjustment training on couples distress intolerance, difficulty in emotion regulation, and marital conflict.Method: The present study was a quasiexperimental study with a control and experimental group. The study sample included thirty couples referring to counseling centers in 20192020 that were divided randomly in two experimental and control groups. Afterward, marital adjustment training was provided to the experimental group during eight sessions, and the control group did not receive any intervention. Simmons and Gaher distress tolerance questionnaires, Grotz and Roemer difficulty in emotion regulation, and Sanai and Barati marital conflicts were used in this study. The data were analyzed by covariance using SPSS software version 22.Results: The results showed marital adjustment training was effective on reducing distress intolerance (f=142.76 and P<0.01), the level of difficulty in emotion regulation (f=146.94 and P<0.01), and marital conflicts (P<0.01 and f=426.21). Accordingly, distress intolerance, difficulty in emotion regulation, and marital conflict were significantly reduced in the treatment group compared with the control group who did not receive any intervention.Conclusion: The findings indicated that marital adjustment training could be an effective intervention in counseling centers for couples with communicative problems.