پیش‌بینی رغبت به ازدواج براساس مشکلات بین فردی با میانجیگری نگرش به عشق در دانشجویان

مقدمه: توجه به عوامل موثر بر ازدواج به عنوان مهم ترین انتخاب زندگی فرد، همواره مورد توجه متخصصان حوزه خانواده است.هدف: هدف از این پژوهش پیش‌ بینی رغبت به ازدواج براساس مشکلات بین فردی با میانجیگری نگرش به عشق در دانشجویان بود. روش: پژوهش از لحاظ هدف بنیادی و از نظر روش مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه ‌ی دانشجویان دختر دانشگاه‌های شهر سنندج در سال تحصیلی 98-1397 بود. تعداد 360 نفر به روش نمونه‌ گیری غیر تصادفی سهمیه ‌ای به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه رغبت به ازدواج (mdq)، پرسشنامه مشکلات بین فردی (iip-32) و مقیاس نگرش به عشق (las) بود. داده‌ها با شاخص ‌های میانگین، انحراف معیار، آزمون‌ همبستگی پیرسون و روش مدل‌سازی معادلات ساختاری در نرم‌افزارهای spss نسخه 25 و amos نسخه 24 تحلیل شدند.یافته ‌ها: یافته‌ها نشان داد که مسیر مستقیم مشکلات بین فردی (0/16-)، عشق رمانتیک (0/30) و فداکارانه (0/19) به رغبت نسبت به ازدواج معنی‌دار بود. همچنین مسیرهای مستقیم مشکلات بین فردی (0/40 و 0/30) به عشق رمانتیک و دوستانه و مسیرهای غیرمستقیم مشکلات بین فردی به رغبت به ازدواج با میانجیگری عشق رمانتیک (0/10-) و دوستانه (0/02-) معنی ‌دار بودند (0/05>p). دیگر یافته‌ها نشان داد مسیر مستقیم عشق دوستانه (0/01) به رغبت به ازدواج و مسیر مستقیم مشکلات بین فردی (0/04-) به عشق فداکارانه و همچنین مسیر غیرمستقیم مشکلات بین فردی به رغبت به ازدواج با میانجیگری عشق فداکارانه (0/002-) معنی ‌دار نبودند (0/05>p).نتیجه ‌گیری: در کل با توجه به نتایج چنین استنتاج می‌شود که عشق رمانتیک و دوستانه قادر به تعدیل آسیب ‌های ناشی از مشکلات بین فردی و ترغیب کننده فرد به ازدواج است.

Predicting desire for marriage based on interpersonal problems mediated by love attitudes

Introduction: Family experts always consider paying attention to the factors that affecting marriage as the most important choice in onechr('39')s life.Aim: The aim of present study was to predict marriage tendency based on interpersonal problems mediated by love attitude in students.Method: The research was fundamental in terms of purpose and in terms of methods was a structural equation modeling. Population included all female students of Sanandaj Universities in the academic year of 20182019. 360 female students chosen by quota nonrandom sampling method. Instruments were Marriage Desire Questionnaire (MDQ), Interpersonal Problems Questionnaire (IIP32) and Love Attitude Scale (LAS). Data analyzed by mean, standard deviation, Pearson correlation test and structural equation modeling using SPSS25 and AMOS24 software. Results: Result showed that The direct path of interpersonal problems (0.16), romantic love (0.30) and selfless love (0.19) to marriage tendency were significant. Also direct path of interpersonal problems (0.40 and 0.30) to romantic and friendly love, Indirect paths of interpersonal problems were significant (p<0.05). Marriage tendency mediating of romantic (0.10) and friendly love (0.02). The path of friendly love to marriage tendency (0.01) and the direct path of interpersonal problems (0.04) to sacrificial love and indirect path of interpersonal problems to marriage tendency with mediating sacrificial love (0.002) were not significant (p>0.05).Conclusion: In whole according to finding Romantic and friendly love able to moderate the damage caused by interpersonal problems and motivates the person to marriage.