بازساخت، رواسازی، پایاسازی و هنجاریابی پرسشنامه گسترش یافته سنجش عینی هویت من (eom- eis-2) و تهیه فرم کوتاه آن در جامعه ایرانی

مقدمه: برای سنجش هویت فردی قبلاً ابزاری مناسب توسط آدامز و همکاران تهیه شده است اما هنوز مشخص نیست که این ابزار و آیتم‌های مطرح شده در آن تا چه اندازه با مقتضیات فرهنگ ایرانی همخوان است و قابلیت کاربست دارد.هدف: مطالعه حاضر با هدف بازساخت، رواسازی، پایاسازی و هنجاریابی آزمون هویت فردی مشهور به پرسشنامه گسترش یافته سنجش عینی هویت من و تهیه فرم کوتاه از این پرسشنامه انجام گرفته است.روش: شرکت کنندگان این پژوهش 524 نفر از دانشجویان دانشگاه‌های دولتی شهر تهران بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. برای تحلیل گویه‌ها (ضریب تمیز و روش لوپ)، برای روایی سازه (تحلیل عاملی با روش تحلیل عاملی اکتشافی) و برای اعتبار نیز (محاسبه ضریب آلفای کرونباخ) مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: طی فرایند تحلیل عاملی 8 عامل شناسایی گردید که 6 عامل با مفاهیم پایگاه‌های هویت مطابقت داشتند. در بررسی پایایی سوالات آزمون، برای هر یک از 4 پایگاه ضریب آلفای بالای 0/7 و همچنین برای کل آزمون ضریب آلفای 0/886 بدست آمد. طی فرایند رواسازی نیز تعداد 15 سوال به دلیل کاهش شواهد روایی حذف گردید که با احتساب 6 سوال حذف شده در جریان فرایند پایاسازی (به دلیل کاهش شواهد پایایی)، تعداد سوالات حذف شده به 21 عدد رسید و پرسشنامه کوتاه شده ایرانی با 43 گویه تنظیم و ارائه گردید.نتیجه گیری: در مجموع می‌توان نتیجه گرفت که این پرسشنامه از پایایی و روایی مناسبی در فرهنگ ایرانی برخوردار است و عوامل بدست آمده از تحلیل عامل و فرم کوتاه ارائه شده می‌تواند پایگاه هویتی آزمودنی را به گونه‌ای مناسب اندازه‌گیری کند.

Reconstruction, validation, and standardization of the extended objective Measure of Ego Identity Status-2 (EOM-EIS-2) and preparing its short form in Iranian society

Introduction: An appropriate tool for measuring personal identity has already been developed by Adams et al but, it is not yet clear to what extent this tool and its items are in line with the requirements of Iranian culture.Aim: This study aimed to reconstruct, validation and standardization of the extended objective measure of ego Identity Status2 (EOMEIS2) and preparing its short form in Iranian society.Method: The study population consisted of 524 students of Tehran staterun universities and was selected by cluster random sampling method. Item analysis such as item discrimination and loop, construct validation (factor analysis) and reliability analysis (Cronbach Alpha) were utilized. Results: During the factor analysis, 8 factors were identified, 6 of which were consistent with the concepts of Identity status. Reliability assessment by computing Cronbach rsquo;s alpha coefficient for each of the 4 Identity statuses and for the instrument were above 0.7 and 0.886 respectively. During the validation process, 15 questions were removed due to the reduction of validity evidence. Finally, taking into 6 omitted questions during the reliability analysis process (due to the reduction of reliability evidence); the number of omitted questions reached 21 and a shortened Iranian questionnaire with 43 items was prepared and presented.Conclusion: It can be concluded Persian version of Measure of Ego Identity Status2 (EOMEIS2) in Iranian culture possesses an appropriate validity and reliability. Also, the factors obtained from the factor analysis and the short form presented can adequately measure the Identity statuses.