مقایسه اثربخشی دو روش بازی ‌درمانی و خنده درمانی کاتاریا (یوگای خنده) بر اضطراب تعمیم یافته کودکان 12-6 سال

مقدمه: اضطراب در کودکان به دلیل عدم رشد شناختی دیر تشخیص داده می ‌شود و بر عملکردهای اجتماعی، تحصیلی، عاطفی تاثیر گذاشته و در صورت عدم درمان به موقع بر مراحل دیگر زندگی اثر می ‌گذارد. هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی بازی ‌درمانی و خنده درمانی بر اضطراب کودکان بود.روش: پژوهش از نوع شبه آزمایشی به همراه پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق کودکان 6 تا 12 ساله مراجعه کننده به کلینیک ‌های روان شناسی و روان‌پزشکی شهرستان شاهرود در سال 1398 بودند که تشخیص اضطراب تعمیم یافته دریافت نمودند. 45 نفر به صورت نمونه در دسترس انتخاب و در سه گروه بازی درمانی، خنده درمانی و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس اضطراب کودکان اسپنس (scas) بود. همچنین برای تحلیل آماری از نرم افزار 22 spss و روش تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس نمرات اضطراب نشان داد که در سطح معنی‌داری 0/01 تفاوت معنی ‌دار بین سه گروه وجود دارد. (16/70=f). آزمون تعقیبی شفه نیز نشان داد که بین بازی درمانی و خنده درمانی تفاوت معنی‌دار در کاهش اضطراب وجود ندارد، در حالی که بین گروه کنترل با خنده درمانی (14/13) و نیز با بازی درمانی (18/40) تفاوت معنی ‌دار در سطح 0/001 وجود دارد ؛یعنی خنده درمانی و بازی درمانی در گروه‌های آزمایش باعث کاهش اضطراب شده است؛ ولی در گروه کنترل تغییری در میزان اضطراب مشاهده نشده است.نتیجه گیری: می‌ توان نتیجه گرفت که بازی درمانی و خنده درمانی، اضطراب تعمیم یافته کودکان را کاهش می‌دهد؛ ولی بین میزان اثربخشی دو روش درمانی فوق تفاوتی وجود ندارد.

Comparison of the effectiveness of play therapy and laughter therapy in Catarria (laughter yoga) on generalized anxiety in children aged 6-12 years

Introduction: Anxiety in children is diagnosed late due to lack of cognitive development and affects on social, educational and emotional functions, and if left untreated, it affects on other stages of life.Aim: The main purpose of this study was to compare the effectiveness of play therapy and laughter therapy on children anxiety.Method: The present study was a quasiexperimental study with a pretestposttest design with a control group. The statistical population of the study were anxious children aged 6 to 12 years old on 2020 in Shahrood who have referred to psychological and psychiatrical clinics and received a diagnosis of generalized anxiety. 45 people were selected as a sample and were divided into three groups of play therapy, laughter therapy and control. The research tool was the Spence Child Anxiety Scale (SCAS). The collected data were analyzed using SPSS software version 22 and analysis of variance and Scheffe post hoc test were used. Results: The results of generalized anxiety scores variance analysis showed that there was a significant difference between the three groups at a significant level of 0.01. (F=16.70). Scheffe post hoc test showed that there was no significant difference in reducing anxiety between play therapy and laughter therapy, while there was a significant difference between the control group with laughter therapy (14.13) and also with play therapy (18.40) at a significant level of 0.001. In other words, laughter therapy and play therapy reduced anxiety in the experimental groups, but no change in the level of anxiety was observed in the control group.Conclusion: Therefore, it can be concluded that play therapy and laughter therapy reducing generalized anxiety in children, but there is not difference between the effectiveness of the two therapies.