الگوی پیش‌بینی خود‌ناتوان ‌سازی دانشجویان دانشگاه بجنورد: نقش مولفه‌های سازگار و ناسازگار کمال‌گرایی

مقدمه: خود‌ناتوان‌ سازی، هر عمل یا انتخاب تنظیم عملکردی است که فرصت بیرونی سازی شکست و درونی سازی موفقیت را افزایش می ‌دهد.هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی نقش کمال گرایی و ابعاد مختلف آن در پیش‌ بینی خود‌ناتوان‌ سازی دانشجویان دانشگاه بجنورد بود.روش: نوع پژوهش توصیفی-مقطعی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان کارشناسی دانشگاه بجنورد در سال تحصیلی 93-1392 بود. از 200 نفر به شیوه خوشه‌ای چند مرحله‌ای نمونه‌گیری به عمل آمد و هر یک از آن ها به مقیاس کمال‌گرایی هیل و همکاران (2004) و مقیاس خود‌ناتوان‌ سازی جونز و رودوالت (1982) پاسخ دادند. داده‌ ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از نسخه 18 نرم افزار spss برای تحلیل داده ‌ها استفاده شد.یافته‌ ها: بین هر یک از ابعاد هشت ‌گانه کمال گرایی با خود‌ناتوان ‌سازی رابطه مثبت و مستقیم معنی‌ داری وجود دارد (0/05>p)؛ به عبارت دیگر، با افزایش کمال ‌گرایی بر استفاده از راهبردهای خودناتوان ساز افزوده می ‌شود. هیچ‌ یک از ابعاد کمال ‌گرایی در الگوی پیش‌ بینی خود‌ناتوان‌ سازی از رگرسیون خارج نشدند و در مدل نهایی 0/32 از واریانس خود‌ناتوان ‌سازی را پیش‌ بینی کردند (0/05>p).نتیجه ‌گیری: کمال ‌گرایی سازه‌ ای چند بعدی است که می ‌تواند خود‌ناتوان ‌سازی دانشجویان را متاثر سازد. از این رو، لازم است مداخلاتی به منظور مدیریت منظم مولفه‌های کمالگرایی دانشجویان طرح‌ریزی گردد.

a prediction model for self-handicapping in bojnourd university students: the role of compatible and incompatible components of perfectionism

introduction: selfhandicapping is any action or choice of performance setting that enhances the opportunity to externalize failure and to internalize success.aim: the aim of this study was to investigate the role of perfectionism and its various dimensions in predicting selfhandicapping of bojnourd university students.method: the type of research was crosssectional descriptive and a correlational type. the statistical population included undergraduate students of bojnourd university in the academic year of 20132014. 200 people were selected by multistage cluster sampling and each of them answered to the perfectionism scale of hill et al (2004) and the selfhandicapping scale of jones and rhodewalt (1982). data were analyzed using pearson correlation coefficient and multiple regression. spss v. 18 was also used in data analysis.results: there was a significant positive and direct relationship between each of the eight dimensions of perfectionism and selfhandicapping (p<0.05); in other words, with the increase of perfectionism, the use of selfhandicapping strategies increases. none of the dimensions of perfectionism in the prediction model of selfhandicapping were excluded from the regression and in the final model predicted 0.32 of the variance of selfhandicapping (p<0.05).conclusion: perfectionism is a multidimensional construct that can affect studentschr('39') selfhandicapping. therefore, interventions are needed to systematically manage the components of student perfectionism.