مدل یابی روابط میان پنج عامل بزرگ شخصیت و تاب‌آوری، با در نظر گرفتن عزت نفس به عنوان متغیر میانجی

مقدمه:تاب‌آوری فرایندی پویا است که باعث می ‌شود افراد با مسائل تنیدگی زای زندگی به‌ طور کارآمدی کنار بیایند.هدف:آزمون مدل نظری رابطه میان پنج عامل بزرگ شخصیت و تاب‌آوری با میانجی گری عزت‌ نفس، هدف مطالعه حاضر بود.روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه مردان و زنان 18 سال به بالای منطقه 6 شهر تهران در سال 1397 بود. نمونه پژوهش شامل 252 شهروند در دامنه سنی 18 تا 64 سال بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. از این تعداد، 154 نفر مرد و 98 نفر زن بودند. ابزارهای پژوهش شامل سیاهه تاب‌آوری کانر و دیویدسون (2003)، مقیاس عزت نفس روزنبرگ (1965) و فرم کوتاه سیاهه شخصیتی نئو (1985) بود. داده‌های پژوهش با استفاده از روش‌ همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر، تجزیه ‌و تحلیل شدند.یافته ‌ها: نتایج حاصل از روش تحلیل مسیر نشان داد که عزت نفس فقط در رابطه روان رنجورخویی، برون گرایی و خوشایندی با تاب‌آوری نقش واسطه‌ای دارد. به‌ بیان دقیق‌تر، خوشایندی فقط تاثیر غیر مستقیم (p<0/001)، وظیفه‌شناسی فقط تاثیر مستقیم (p<0/05)، روان رنجورخویی و برون گرایی تاثیر مستقیم و غیرمستقیم (p<0/001)، و گشودگی به تجربه نیز هیچ‌گونه تاثیر معناداری بر تاب‌آوری نداشت (p>0/15).نتیجه ‌گیری: براساس نتایج حاصل از پژوهش، توجه به متغیرهایی چون روان رنجورخویی، برون گرایی، خوشایندی، وظیفه‌شناسی و عزت ‌نفس به‌ عنوان عوامل موثر بر تاب‌آوری و همچنین توجه به عزت نفس به‌عنوان میانجی رابطه روان رنجورخویی، برون گرایی و خوشایندی با تاب‌آوری، می ‌تواند به درک بیشتر رابطه میان متغیرهای مذکور بینجامد.

Modeling the relationship between the big five personality traits and resilience, considering self-esteem as a mediator variable

Introduction: Resilience is a dynamic process that helps people cope with lifechr('39')s stressful issues effectively.Aim: The objective of present study was to test the theoretical model of relationship between the big five personality traits and resilience, considering selfesteem as a mediator variable.Method: The research method was descriptivecorrelational. The statistical population included all men and women aged 18 and over in District 6 of Tehran in 2018. The research sample consisted of 252 citizens aged 18 to 64 years who were selected by the convenient sampling method. Of these, 154 were male and 98 were female. The instruments were ConnorDavidson Resilience Inventory (2003), Rosenberg SelfEsteem Scale (1965) and NEOFFI (1985). The research data were analyzed by the Pearson correlation and path analysis methods.Results: The results of path analysis method indicated that selfesteem only mediates the relationship between neuroticism, extraversion and agreeableness with resilience. To be more precise, agreeableness had only an indirect effect (P<0.001), conscientiousness had only a direct effect (P<0.05), neuroticism and extraversion had both direct and indirect effects (P<0.001), and openness to experience had no significant effect on resilience (P>0.15).Conclusion: According to the results, paying attention to variables such as neuroticism, extraversion, agreeableness, conscientiousness and selfesteem which affect resilience, as well as selfesteem as a mediator of the relationship between neuroticism, extroversion and agreeableness with resilience, can lead to a better understanding of the relationship between these variables.