اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی به شیوه گروهی بر تحمل پریشانی و مهارت کنترل خشم مادران دارای فرزندان کم‌توان ذهنی

مقدمه: وجود فرزند کم‌ توان ذهنی در خانواده تاثیرات منفی و جبران ناپذیری بر والدین بالاخص مادران به جایی می ‌گذارد.هدف: هدف از این پژوهش اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیکی به شیوه گروهی بر تحمل پریشانی و مهارت کنترل خشم مادران دارای فرزندان کم توان ذهنی شهر خرم آباد بود.روش: روش پژوهش، نیمه ‌آزمایشی و از نوع طرح پیش‌ آزمون پس ‌آزمون با گروه کنترل می ‌باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل مادران دارای دانش‌ آموزان کم ‌توان ذهنی شهر خرم ‌آباد در سال 99-1398 بود که با روش نمونه ‌گیری در دسترس 40 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در قالب دو گروه آزمایش (20 نفر) و کنترل (20 نفر) جایی داده شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه (هر هفته یک یا دو جلسه) 75 دقیقه ‌ای تحت آموزش رفتار درمانی دیالکتیکی قرار گرفتند. به منظور جمع ‌آوری داده ‌های پژوهش از پرسشنامه تحمل پریشانی سیمونز و گاهر و پرسشنامه استاندارد مهارت کنترل خشم استفاده شد. داده‌ های جمع ‌آ وری شده با نرم‌ افزار spss نسخه 21 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ‌ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل فرضیه ‌های پژوهش نشان داد که آموزش رفتار درمانی دیالکتیکی بر تحمل پریشانی و بهبود مهارت کنترل خشم مادران موثر است (p<0/05). به عبارت دیگر برنامه آموزشی سبب افزایش تحمل پریشانی و بهبود مهارت کنترل خشم در آزمودنی ‌ها شده است.نتیجه‌گیری :با توجه به یافته ‌های به دست آمده در این پژوهش می‌ توان گفت: از جمله آموزش‌ های موثر جهت افزایش تحمل پریشانی و بهبود مهارت کنترل خشم در مادران دارای فرزندان کم‌ توان ذهنی آموزش رفتار درمانی دیالکتیکی است.

The effectiveness of dialectical behavioral group therapy on tolerance of distress and anger control skill in mothers with retarded mentally children

Introduction: Having a mentally retarded child in the family has negative and irreversible effects on parents, especially mothers.Aim: The aim of this study was the effectiveness of dialectical behavior therapy in a group on tolerating distress and anger control skill of mothers with mentally retarded children in Khorramabad.Method: The research method is quasiexperimental and is a pretest and posttest design with a control group. The statistical population of this study included mothers with mentally retarded students in Khorramabad in the years 2019 to 2020. By available sampling method, 40 people were randomly assigned to two experimental groups (20) and control (20). The experimental group underwent dialectical behavior therapy training in 8 sessions (one or two sessions per week) of 75 minutes. In order to collect research data, Simmons and Gaher tolerance distress questionnaire and standard anger management skill questionnaire were used. The collected data were analyzed with SPSS software version 21.Results: The results of the analysis of research hypotheses showed that dialectical behavior therapy training is effective on tolerance stress and improving motherschr('39') anger management skill (P<0.05). In other words, the training program has increased anxiety tolerance and improved anger management skill in subjects.Conclusion: According to the findings of this study, dialectical behavior therapy is one of the effective trainings to increase tolerance of distress and improve anger control skill in mothers with mentally retarded children.