|
|
شفقت به خود: مفهومبندی، تحقیقات و مداخلات (مروری کوتاه)
|
|
|
|
|
نویسنده
|
فروغی علی اکبر ,خانجانی سجاد ,رفیعی سحر ,طاهری امیرعباس
|
منبع
|
روانشناسي و روان پزشكي شناخت - 1398 - دوره : 6 - شماره : 6 - صفحه:77 -87
|
چکیده
|
با ظهور موج سوم درمان های شناختی رفتاری که عمدتاً مبتنی بر ذهن آگاهی و پذیرش هستند، »شفقت « و »شفقت به خود « نیز مورد توجه و مطالعه قرار گرفته است. کریستین نف در سال 2003 به مفهوم بندی سازه شفقت به خود پرداخت و ابزارهایی نیز به منظور سنجش آن معرفی کرد. هدف از این مقاله بررسی و معرفی شفقت به خود و مولفههای آن است. همچنین به ارتباط آن با آسیبشناسی روانی و بهزیستی، تمایز آن از عزتنفس، همچنین منشا شفقت به خود و نقش آن در موقعیت های درمانی پرداخته می شود. در این مطالعه مروری که در سال 2019 انجام شده است، از مقالات نمایه شده در پایگاههای اطلاعاتی، پابمد، ساینسدایرکت، گوگلاسکالر و اسکوپوس استفاده شد. مجموعه مقالات بررسیشده شامل 35 مقاله بود که تحقیقات کیفی و کمّی از سال 2003 تاکنون را به زبان انگلیسی در برداشت. یافته ها نشان می دهد شفقت به خود با اضطراب و افسردگی کمتر و بهزیستی روان شناختی بالاتر مرتبط است. همچنین، شفقت به خود به هیجان های مثبتی منجر می شود. براساس نظر گیلبرت (2009) شفقت به خود ریشه در روابط اولیه فرد با مراقبین خود دارد اما پژوهش ها نشان می دهد مداخلات روان شناختی می توانند آن را افزایش داد. در مجموع، با وجود اینکه از عمر مفهوم شفقت به خود خیلی نمی گذرد اما به تحقیقات زیادی منجر شده است. شفقت به خود می تواند از طریق درمان هایی مانند شفقت به خود توجه آگاهانه، درمان متمرکز بر شفقت، کاهش استرس مبتنی بر توجه آگاهی، درمان مبتنی بر پذیرش و پایبندی، رفتاردرمانی دیالکتیک و شناخت درمانی مبتنی بر توجه آگاهی افزایش یابد.
|
کلیدواژه
|
شفقت به خود، رواندرمانی، آسیب شناسی روانی، مروری کوتاه
|
آدرس
|
دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه, گروه روانشناسی بالینی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی ایران, دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران), ایران, دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه, گروه روانشناسی بالینی, ایران, دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه, گروه روانشناسی بالینی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Self-compassion: conceptualization, research, and interventions (Brief review)
|
|
|
Authors
|
Foroughi Ali Akbar ,Khanjani Sajad ,Rafiee Sahar ,Taheri Amir Abbas
|
Abstract
|
With the emergence of the third wave of cognitivebehavioral therapies that are mainly based on mindfulness and acceptance, compassion and selfcompassion have also been studied. Kristin Neff (2003) conceptualized the construct of selfcompassion and introduced some scales to assess it. The purpose of current study is to illustrate of selfcompassion and its components. It also deals with; the relationship of selfcompassion with psychopathology and wellbeing, its differentiation from selfesteem, source of compassion, and its role in therapeutic settings. The data used in the current study which was done in 2019, was collected from articles indexed in databases, PubMed, ScienceDirect, Google Scholar and Scopus. The collection of reviewed studies consisted of 35 articles covering both quantitative and qualitative research in English since year 2003. The findings show that higher selfcompassion is associated with lower anxiety and depression and higher psychological wellbeing. Furthermore, Selfcompassion leads to positive emotions. According to Gilbert (2009), selfcompassion is rooted in one's relationships with early caregivers, but research has shown that psychological interventions can improve it. Although, selfcompassion has introduced in recent years, it has led to many studies. Selfcompassion can be enhanced with treatments such as Mindful Self Compassion (MSC), Compassion Focused Therapy (CFT), MindfulnessBased Stress Reduction (MBSR), Acceptance and commitment therapy (ACT), Dialectical behavior therapy (DBT) and Mindfulness Based Cognitive Therapy (MBCT).
|
Keywords
|
Self-compassion ,Psychotherapy ,Psychopathology ,Brief review
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|