بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های ارتباطی بر الگوهای ارتباطی درون خانواده دانش آموزان پسر سال اول متوسطه شهرستان اهر

مقدمه: فرهنگ های سنتی اغلب خانواده ها، افراد را به پذیرش صرف عقاید و عدم شرکت در تصمیم گیری ها ترغیب می کنند.هدف: هدف پژوهش تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای ارتباطی بر الگوهای ارتباطی درون خانواده دانش آموزان شهرستان اهر بود.روش: نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان سال اول متوسطه شهرستان اهر در سال 91-90 بود. حجم نمونه 60 دانش آموزان از این جامعه بود که ابتدا به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای و سپس تصادفی ساده انتخاب گردیدند. و در دو گروه 30 نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند. برای سنجش الگوهای ارتباطی از پرسشنامه کوئرنر و فیتز پاتریک (2002) استفاده شد. مداخله آزمایشی(مهارت های ارتباطی) بر روی گروه آزمایش به مدت 10 جلسه ی 70 دقیقه ای و یک جلسه در هفته اجرا گردید، و پس از اتمام آموزش از هر 2 گروه پس آزمون به عمل آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده علاوه بر آمار توصیفی از آمار استباطی تحلیل کوواریانس یک راهه استفاده شد.یافته ها: آموزش مهارت های ارتباطی باعث تغییر در الگوهای ارتباطی درون خانواده(افزایش جهت گیری گفت و شنود و کاهش جهت گیری همنوایی) دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه شده است. نتیجه گیری: با آموزش مهارتهای ارتباطی می توان الگوهای ارتباطی را که در خانواده شکل گرفته است تغییر و بهبود بخشید.

The effectiveness of communication skills training on intra family communicative patterns the junior male students of high school Ahar city

Introduction: Traditional cultures most families, encourage individuals to accept ideas and not participate in decision making.Aim: The aim of this study was to determine the effectiveness of communication skills training on intra family communicative patterns among students in Ahar city.Method: The study had a Quasiexperimental method was used in this study with pretestposttest design with control group. The statistical population consisted of students studying at high schools Ahar in 9091. The Sample size of 60 students from this community were selected by multistage cluster random sampling and then simple random sampling. And divided into two groups of 30 patients in the experimental group and the control group. Koerner and Fitzpatrick (2002) questionnaires were used to measure communication patterns. The experimental intervention (communication skills) was performed on the experimental group for 10 sessions of 70 minutes and one session per week, and after completion of the training, two groups of posttests were performed. In order to analyze the collected data, in addition to descriptive statistics, oneway covariance analysis was used.Results: Communication skills training has changed the within family communication patterns (increasing the orientation conversation and reducing orientation conformity) of the experimental group students compared with the control group.Conclusion: By developing communication skills, communication patterns that have been shaped in the family can be changed and improved