اثربخشی گروه درمانی شناختی-رفتاری بر خویشتن داری سوءمصرف کنندگان مواد مخدرِ مراجعه کننده به مراکز اقامتی ترک اعتیاد (کمپ‌های) شهر تهران

مقدمه: یکی از مهم ترین راهکارهای پیشگیری و درمان اعتیاد گروه درمانی شناختی رفتاری است.هدف: هدف از این تحقیق بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی رفتاری بر خویشتن داری سوءمصرف کنندگان مواد مخدر(معتادان) مراجعه کننده به مراکز اقامتی ترک اعتیاد (کمپ های) شهر تهران بود.روش: این تحقیق، یک پژوهش شبه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. برای اجرای این پژوهش، از میان تمام کمپ های ترک اعتیاد شهر تهران، مرکز نوای مهر و محبت به صورت هدفمند انتخاب، و از میان مراجعه کنندگان به این مرکز تعداد20 نفر به صورت تصادفی انتخاب شده و هم چنین به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. هر دو گروه پرسشنامه خویشتن داری را تکمیل نمودند. گروه آزمایش، در گروه درمانی شناختی رفتاری (طی 8 جلسه) شرکت کرد و گروه کنترل هیچ گونه درمانی دریافت نکرد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری تحلیل کوواریانس(manova) استفاده شد.یافته ها: تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که میانگین نمرات پس آزمون و پیگیری در گروه آزمایش افزایش یافت، در حالی که درگروه کنترل این نمرات تغییر چندانی نداشت، که این افزایش در گروه آزمایش در مرحله پس آزمون و پیگیری از نظر آماری معنادار بود(5>p%).نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان گفت گروه درمانی شناختی رفتاری بر خویشتن داری سوءمصرف کنندگان مواد مخدر موثر است.

The effectiveness of group cognitive behavioral therapy on continence: in addicts who reoffered to Tehran centers residence of addiction treatment

Introduction: One of the most important strategies for treatment and preventing recurrence of addiction is group cognitive behavioral psychotherapy.Aim: The purpose of this study was assess the effectiveness of group cognitive behavioral therapy on continence in addicts Who recruited to Tehran centers Residence of Addiction Treatment.Method: This was a semi experimental study using pre -test and post test with control Group and followup. In order to conduct the experiment, among all addiction treatment centers in Tehran, the sound of kindness center was selected purposefully and twenty addicts who reoffered to this center were selected and assigned in two group randomly: experimental group (n=10) and control group(n=10). All the participants were evaluated via the Continence questionnaire. Group cognitive behavioral therapy was performed in 8 sessions for experimental group and control group did not receive any treatment. The statistical method of MANOVA was used to analyze the data.Results: Data analyze revealed that average of scores posttest and followtest continence increased in experimental group and did not change in control group. This increase in experimental group in the posttest and followtest was meaningful from statistically vision. (p<0.5).Conclusion: conclusions demonstrated the effectiveness of group cognitive behavioral therapy on continence in addicts Who Reoffered to Tehran centers Residence of Addiction Treatment.