بررسی رابطه وابستگی اعتیاد گونه به تلفن همراه با انگیزه پیشرفت و عملکرد تحصیلی دانشجویان شهر خاش منطقه بلوچستان

مقدمه: استفاده مفرط از تلفن همراه می تواند منجر به وابستگی شود و پیامد منفی بر دانشجویان و انگیزش پیشرفت آنان داشته باشد.هدف: این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین اعتیاد به تلفن همراه و انگیزه پیشرفت در دانشجویان انجام شده است.روش: مطالعه توصیفی حاضر با شرکت 300 نفر از دانشجویان مراکز آموزش عالی شهرستان خاش انجام شد. روش نمونه گیری طبقه ای متناسب بود. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه تعدیل شده اعتیاد به تلفن همراه سواری و پرسشنامه استاندارد انگیزه پیشرفت هرمنس بود. داده ها با استفاده از نرم افزارspss(v21)، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و رگرسیون تحلیل شد.یافته ها: میانگین (انحراف معیار) نمره اعتیاد به تلفن همراه (12.27) 48.28 و میانگین (انحراف معیار) نمره انگیزه پیشرفت دانشجویان (8.45) 79.9 بود. بر اساس آزمون همبستگی پیرسون بین اعتیاد به تلفن همراه و انگیزه پیشرفت دانشجویان موردبررسی ارتباط منفی و معنی دار مشاهده شد (p<0.001, r= 0.33).نتیجه گیری: با توجه به نتایج لازم است مسئولین آموزشی جهت افزایش آگاهی دانشجویان از پیامدهای منفی تلفن همراه برنامه های کارآمد تدوین و اجرا نمایند.