پیش بینی روش های مقابله با فشارروانی بر اساس سبک های دلبستگی در دانشجویان دانشگاه های کاشان

مقدمه: پژوهش های انجام شده درباره نظریه دلبستگی، بیان گر اهمیت آن در ابعاد متعددی از زندگی افراد می باشد. بر طبق این نظریه تاثیر کیفیت دلبستگی در تمامی گستره ی زندگی تداوم دارد و تبیین کننده تفاوت های فردی در زمینه ی روش های مقابله با استرس می باشد. با توجه به اهمیت این موضوع، هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط سبک های دلبستگی با روش های مقابله با فشار روانی است. روش: نمونه پژوهش شامل 400 نفر از دانشجویان دانشگاه های کاشان در سال تحصیلی 92-1391 بود. نمونه گیری در مرحله اول به روش خوشه ای و در مرحله بعد به صورت طبقه ای انجام گرفت. ابزارهای اندازه گیری عبارت بوده اند از پرسش نامه سبک های دلبستگی هازن و شاور(1987) و مقیاس سبک های مقابله اندلر و پارکر (1990).برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های توصیفی، ضریب همبستگی، تحلیل رگرسیون به روش همزمان و آزمون تحلیل واریانس استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که دو سبک دلبستگی ایمن و ناایمن دوسوگرا می توانند واریانس سبک مقابله مساله مدار و هیجان مدار را به صورت معنادار پیش بینی کنند. در بررسی روابط سه سبک دلبستگی در دانشجویان دختر و پسر، نتایج نشان دهنده تفاوت معنادار در سبک دلبستگی ناایمن دوسوگرا است. اما در استفاده از سبک های مقابله تفاوتی درجنسیت مشاهده نشد. نتیجه گیری: در تبیین نتایج بر اهمیت شکل گیری دلبستگی در دوران رشد و تحول و تاثیرات آن در بزرگسالی تاکید شده است. لذا می توان با ایجاد دلبستگی ایمن در دانشجویان و به دنبال آن استفاده درست از سبکهای مقابله در شرایط پر استرس زندگی، قدم های مهمی را در جهت موفقیت جوانان به خصوص قشر دانشجوی کشور برداشت.