اثر بخشی بازآموزی اسنادی بر انگیزه پیشرفت و سبک اسنادی دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص

مقدمه: انگیزه پیشرفت یکی از عوامل مهم پیشرفت تحصیلی کودکان با اختلال یادگیری خاص است.کودکان با اختلال یادگیری خاص همچنین به دلیل شکست های تحصیلی بسیار دارای سبک اسناد بدبینانه هستند.هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر بخشی برنامه گروهی بازآموزی اسنادی بر انگیزه پیشرفت و سبک اسناد دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص شهر تهران بود.در این پژوهش شبه آزمایشی از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شد. از جامعه آماری دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص شهر تهران در سال تحصیلی 95- 1394 به روش نمونه گیری هدفمند (30) دانش آموز 18( پسر و 12 دختر) 8 تا 12 سال انتخاب شدند و به طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل قرار داده شده اند (هر گروه 15نفر). گروه آزمایش برنامه بازآموزی را طی 11 جلسه مداخله 45 دقیقه ای در مدت 6 هفته دریافت نمودند. در صورتی که گروه کنترل فقط در برنامه های متداول مرکز شرکت کردند. پرسشنامه سبک اسنادی کودکان و انگیزه پیشرفت هرمنس قبل و بعد از مداخله توسط دو گروه آزمایش و کنترل تکمیل شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که مداخله بازآموزی اسنادی موجب افزایش انگیزه پیشرفت و افزایش سبک اسناد خوش بینانه و کاهش سبک اسناد بدبینانه در دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص شده است و بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. براساس یافته ها می توان نتیجه گرفت برنامه گروهی بازآموزی اسنادی موجب افزایش انگیزه پیشرفت وافزایش سبک اسناد خوش بینانه و کاهش سبک اسناد بدبینانه در دانش آموزان با اختلال یادگیری خاص می شود