بررسی اثربخشی مدل شبیه‌سازی ذهن بر کاهش استرس و افزایش انعطاف‌پذیری شناختی بزرگسالان مبتلا به لکنت زبان

مقدمه: بسیاری از افراد دارای لکنت، استرس فراوانی را متحمل شده و انعطاف پذیری شناختی آنان نیز دچار نقص است. یکی از درمان های نوین مطرح شده در درمان لکنت و مشکلات همراه با آن، مدل شبیه سازی ذهن است.هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی مدل شبیه سازی ذهن بر کاهش استرس و افزایش انعطاف پذیری شناختی افراد مبتلا به لکنت زبان است.روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. تعداد 30 فرد مبتلا به لکنت مراجعه کننده به کلینیک توانمند سازان ذهن از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند.پس از سنجش سطح پایه استرس و انعطاف پذیری شناختی همه افراد،گروه آزمایش تحت درمان مبتنی بر مدل شبیه سازی ذهن قرار گرفت؛ درحالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکرد. در آخر، میزان استرس و انعطاف پذیری شناختی افراد مجدداً اندازه گیری شد. نتایج تحلیل مانکووا نشان داد که مدل شبیه سازی ذهن در مقایسه با گروه کنترل، بر کاهش استرس(p<0.01) و افزایش انعطاف پذیری شناختی(p<0/05) افراد مبتلابه لکنت موثر بوده است.نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، می توان گفت که مدل شبیه سازی ذهن می تواند لکنت زبان و مشکلات همراه با آن را به گونه ای موثر در بزرگ سالان درمان کند.

The effectiveness of the simulation mind model on reducing stress and increasing cognitive flexibility in adult with stuttering disorder

Introduction: Many stutterers suffer from excessive stress and deficit in cognitive inflexibility. Mind Simulation Model is a new treatment proposed for stuttering and its related problems.Aim: The aim of the present study was to investigate the effectiveness of mind simulation model on stress reduction and cognitive flexibility enforcement in adult with stuttering disorder.Method: This was a quasiexperimental study with a pretest and posttest design and a control group. The number of 30 people with stuttering disorder referring to Mind Enabling Center were selected through available sampling method and put randomly into the experimental (N=15) and control (N=15) groups. Study tools included Perceived Stress Scale (Cohen et al, 1983), Cognitive Flexibility Questionnaire (Taghizadeh and Nik Khah, 2015), and treatment protocol of mind simulation model (derived from Taghizadeh rsquo;s therapeutic educational package of stuttering). First, basic levels of stress and cognitive flexibility were measured as the pretests. Then, the experimental group participated in 12 individual and grouping sessions of treatment based on mind simulation model, while the control group received no intervention. At the end, both groups completed the posttests. The data was analysed via Multivariate Covariance Analysis (MANCOVA) via SPSS23.Results: After controlling the pretests scores, it was manifested that treatment based on mind simulation model could reduce stress (P<0.01) and improve cognitive flexibility (P<0.05) in the experimental group compare to those in the control group.Conclusion: It can be claimed that mind simulation model can significantly treat stutter and its related problems in adults through mind empowerment.