رابطه عوامل استرس شغلی با خود کارآمدی و سلامت عمومی پرستاران و ماماها در بیمارستان بعثت سنندج

مقدمه : استرس شغلی یکی از انواع استرس است که با رضایت شغلی و عملکرد فرد رابطه مستقیم دارد و یکی از مولفه های موثر بر سلامت و ایمنی به شمارمی رود . حرفه های وابسته به پزشکی از جمله مشاغلی هستند که به علت مسئولیت تامین راحتی ، آسایش و مداوای بیماران تحت تاثیر عوامل مختلف تنش زا قراردارند . بدین منظور پژوهش حاضر با هدف شناسایی عوامل استرس زای شغلی در کارکنان پرستاری و مامایی بخشهای مختلف مرکز پزشکی آموزشی و درمانی بعثت شهر سنندج و تاثیر آنها برروی خودکار آمدی و سلامت عمومی آنان انجام گرفت . مواد و روشها : دراین مطالعه توصیفی - تحلیلی و مقطعی 176 نفر از کارکنان پرستاری و مامایی شاغل در بخشهای مرکز پزشکی آموزشی و درمانی بعثت شهرسنندج در سال 93 که شرایط ورود به مطالعه را داشتند ، نمونه های پژوهش را تشکیل دادند . روش نمونه گیری سرشماری بود. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه های استاندارد سلامت عمومی (ghq)واسترس شغلی بیمارستانی (hss)وخودکارآمدی عمومی شرر انجام شد . تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18 و آمار توصیفی و آزمونهای آماری t-test ، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل گردید . نتایج : یافته ها نشان داد میزان استرس شغلی در افراد مورد مطالعه بالاتر از حد متوسط است.(میانگین 101/8 از 175نمره) بین استرس شغلی با جنس ، تاهل، نوبت کاری ، سطح تحصیلات و نوع استخدام اختلاف معنی دار وجود نداشت اما با نوع شغل دارای اختلاف معنی دار آماری بود. (p<0/05). میانگین سطح سلامت عمومی در افراد مورد مطالعه 24/9 بود . میانگین سطح خودکارآمدی در افراد مورد مطالعه 39/9 بود. بین استرس شغلی باسلامت عمومی ارتباط معنی دار وجود داشت و بین استرس شغلی باسلامت عمومی (r = 0.42 p = 0.001) و استرس شغلی با خودکارآمدی (r=0.26 p=0.001) و سلامت عمومی با خودکارآمدی (r=0.48 p=0.001) همبستگی مثبت وجود داشت . بحث و نتیجه گیری : سطح استرس شغلی در افراد مورد مطالعه بیشتر از حد متوسط و در پرستاران بیشتر از ماماها بود . پرستاران و ماماها بطور میانگین از نظر سلامت عمومی در حد بالاتر از نقطه بحرانی قرار داشتند و خودکارآمدی آنها بیشتر از حد متوسط بود . برنامه های مداخله ای جهت پیشگیری از استرس شغلی و بروز اختلالات در وضعیت سلامت عمومی در پرستاران و ماماها می بایست بر کاهش فشارکاری ، نوبتهای کاری طولانی و خطر عوامل بیولوژیکی و عوامل فیزیکی متمرکز شود .

The Relationship between Job Stress and Self-Efficacy and Public Health of Nurses and Midwives in the Besat Hospital

Abstract Introduction: Job Stress is one of the types of stress that is directly related to job satisfaction and performance and is one of the factors affecting on health and safety. Including occupations that are dependent on the medical profession due to the responsibility of providing comfort and treatment of patients, affected by various stressful factors. This study aimed to identify job stressors in different parts nursing and midwifery staff of Besat Hospital of Sanandaj and their impacts on the Selfefficacy and their general health , was conducted. Materials and methods: In this cross sectional study 176 employees working in the nursing and midwifery parts of Besat Hospital of Sanandaj that had the conditions for the study were formed research samples . method of sampling was census. Data collected by using of demographic questionnaire and standard questionnaire of general health (GHQ) and job stress in hospital (HSS) and General self efficacy questionnaire of Sherer. Data analysis by using of SPSS version 18, descriptive statistics and statistical tests including t test , Analysis of variance one sided and Pearson correlation analysis test were analyzed. Results: Results showed that the level of stress in studied individuals is higher than average. (101/8 out of 175 points) between stress and sex, marital status, shift work, education and employment, there was no significant difference but between the type of job the difference was statistically significant. (P <0/05). The average level of public health in studied individuals was 24/9 . The average level of efficacy in studied individuals was 39/9 . There was a significant relationship between job stress and general health and there was positive correlation between job stress with general health and job stress with selfefficacy and general health with selfefficacy. Conclusion: The level of stress in studied individuals was higher than average and nurses more than midwives. general health average of nurses and midwives was higher than the critical point and their self efficacy was higher than average. Intervention programs to prevent job stress and disorders in the general health status of nurses and midwives should be focus on reducing the working pressure, long shifts working and risk biological agents and physical factors.