نقش اضطراب و ناگویی خلقی در پیش بینی رفتارهای خوردن آشفته در میان دانشجویان: تلویحاتی برای ارتقاء سلامت

مقدمه: رفتارهای خوردن آشفته به دلیل رابطه اش با پیامدهای روانشناختی و بدنی نامطلوب به یک نگرانی عمده در زمینه بهداشت عمومی تبدیل شده است. تحقیقات گذشته نشان داده اند خلق مضطرب و ناگویی خلقی با اختلالات روانشناختی و پزشکی نامطلوبی چون اختلالات معده ای روده ای واختلالات خوردن رابطه دارند.هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش ناگویی خلقی و اضطراب در پیش بینی رفتارهای خوردن آشفته در میان دانشجویان بود. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 477 نفر از دانشجویان دانشگاه علامه طباطبائی که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند، انجام گردید. شرکت کنندگان به پرسش نامه های خصوصیات دموگرافی، اضطراب از کاستلو کامری (1967)، ناگویی خلقی تورنتو (tas20) و رفتارهای خوردن آشفته از گرنر و همکاران (1982) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین اضطراب، ناگویی خلقی و رفتارهای خوردن آشفته همبستگی درونی معنی داری وجود دارد (0.01>p). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که متغیرهای اضطراب و ناگویی خلقی به ترتیب 40% و 29% از واریانس رفتارهای خوردن آشفته را بطور معنی داری پیش بینی کردند (0.01>p). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش حاضر حاکی از اهمیت اضطراب و ناگویی خلقی در پیش بینی رفتارهای خوردن آشفته می باشد و این عوامل می توانند میزان بالایی از تغییر پذیری این رفتارها را تبیین نمایند.

The role of anxiety and alexithymia in predicting disordered eating behaviors among students:implication for health promotion

Abstract Background and objective: Research results show that undesirable emotion are related to disordered eating behaviors and when eating is in response to negative emotions, it is more likely that a person loses his health. The aim of this study was to investigate the role of anxiety and alexithymia in predicting disordered eating behaviors among student. Materials and Methods: This crosssectional study on 477 student of Allameh Tabataba rsquo;i University who were selected by multiple cluster sampling, was conducted. Participants responded to the questionnaires of demographic characteristics, anxiety of Costello and Comrey (1967), Twentyitem Toronto Alexithymia and disordered eating behaviors of Garner and colleagues (1982). Data were analyzed using Pearson correlation coefficient and stepwise regression. Results: Results showed that there was significant internal correlation among anxiety, alexithymia and disordered eating behaviors (p<0.01). Also, stepwise regression analysis indicated that anxiety and alexithymia significantly predicted, respectively, 40% and 29% of the variance of disordered eating behaviors (p<0.01). Conclusion: This study results suggest the importance of anxiety and alexithymia in predicting disordered eating behaviors and these factors can explain the high degree of variability of this behaviors. Keywords: Alexithymia, Anxiety, Eating behavior, Students.