اثر بخشی روان ‌درمانگری شناختی- تحلیلی بر کاهش تکانشگری مردان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی

مقدمه: اختلال شخصیتی مرزی منجر به آشفتگی های هیجانی از قبیل تکانشگری می شود. هدف : هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی روان درمانگری شناختی تحلیلی بر تکانشگری مردان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی است. روش: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بوده و از طرح پیش آزمون -پس آزمون با پیگیری دو ماهه استفاده شد. جامعه ی آماری این پژوهش، را کلیه مردان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به مطب های روانپزشکان و بیمارستان روانپزشکی فارابی شهر کرمانشاه در سال 1392 تشکیل می دهند. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند 40 نفر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزارهای جمع آوری این پژوهش شامل، مصاحبه بالینی ساختار یافته برای اختلالات شخصیت، پرسشنامه چند محوری میلون و مقیاس تکانشگری بود. برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها نیز از روش تحلیل کوواریانس چند متغیری استفاده شد. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که روان درمانگری شناختی تحلیلی بر کاهش تکانشگری مردان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی موثر بوده است. نتیجه گیری: بنابر یافته های این مطالعه، درمان شناختی تحلیلی به شیوه گروهی راهبرد مناسبی برای کاهش تکانشگری مبتلایان به اختلال شخصیت مرزی است و می توان از آن به عنوان یک روش مداخله ای مناسب سود جست.

Effectiveness of Cognitive- Analysis Psychotherapy in reducing impulsivity of Men with Borderline Personality Disorder

Intruduction: Borderline personality disorder cause emotional distress like impulsivity. Purpose: The purpose of current research is the Effectiveness of Cognitive Analysis Psychotherapy in reducing impulsivity of Men with Borderline Personality Disorder Methods: This research was a semiexperimental with pretest posttest design with a two months followup. Population in this study consisted all the men with borderline personality disorder admitted to a psychiatric clinic and psychiatric hospital of Farabi in 2013 in Kermanshah city. 40 people were selected based on purposive sampling method and were placement using random sampling method in two experimental and control groups. For gathering data Structured Clinical Interview for personality disorders, Millon clinical multiaxial inventory and impulsivity scale, were used. The gathered data were analyzed by multivariate analysis of covariance. Results: Findings of multivariate analysis of covariance showed that Cognitive Analysis Psychotherapy was effective in reducing of impulsivity in men with borderline personality disorder. Conclusion: According to our findings, Cognitive Analysis Psychotherapy is a useful strategy for reducing impulsivity in patients with borderline personality disorder and it can be used as a suitable intervention.