اثر سن و جنسیت در دقت بازتولید زمان

مقدمه: توانایی ادراک زمان تحت تاثیر عوامل مختلف شناختی و جمعیت شناختی بوده و برای سازگاری با ضروری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی دقت برآورد زمان درکودکان درمقایسه با نوجوانان با توجه به نوع تکلیف (منفرد در مقایسه با دوگانه) صورت گرفته است. روش: به این منظور 134 نفرازدانش آموزان مدارس تبریز به صورت خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش آزمونهای رایانه ای جهت اندازه گیری دقت برآورد زمان بود. داده ها به کمک spss 16 و با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، آزمونهای t وابسته، آزمونهای tمستقل وتحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که: 1 هر دو گروه کودکان ونوجوانان زمان را کمتر ازمورد انتظار برآورد کردند ، 2 دقت برآورد زمان در کودکان، هم در تکلیف منفرد وهم در تکلیف دوگانه، کمتر ازنوجوانان بود. بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که حساسیت به زمان با افزایش سن زیاد می شود.

The effect of gender and age on the accuracy of time estimation

Purpose:The aim of this study was to investigate the accuracy of time estimation in children in comparison to adolescents according to task (mono versus dual task). Methodology: For this purpose, 134 students in Tabriz were selected by Multistage cluster sampling. In this study, computerized test were used for collecting data to measure the accuracy of time estimation. The gathered data were analyzed by SPSS 16 software. Descriptive statistics, paired ttest, independent ttest and multivariate analysis of variance (MANOVA) were applied to analysis of data. Findings: The findings of this study were following: 1) underestimation of time was observed in both groups (children and adolescents). 2). The Accuracy of time estimation in children, were less than adolescents, in both monoand dual task. Conclusion and discussion: the results of the present research show that sensitivity to time increases with increased age.