perception, disappearance, transmission in lewis’ the chronicles of narnia based on virilio's theory of dromology

The purpose of this essay is to investigate lewis’ the chronicles of narnia based on virilio’s theory. virilio's theory of dromology shows how the human being's viewpoint is shifted by the increase in speed, and how this matter engenders otherness and subjectivity leading towards a panoptical power. one might say that the future robots are also presented in lewis's stories: it is the contention of this study that the robots from the other world are the very human beings in the future which are brought closer by the medium of the other devices from the future, which is sweeping the time limitations, through velocity. lewis's characters act as mirrors to the readers, as a visual equipment to examine oneself, reflecting the reader's own image and the image of their wishes being fulfilled through their researches and innovations. lewis has explained how the worldview of these characters transfer them into creatures other than what they have been, for what differentiates self from other is the viewpoint through which the world is seen. lewis's characters can be seen as the representatives of the society. since the main argument of this essay is to depict the characters of the series are cyborg and live in a cyborg discourse, the principles of panopticon discourse must be used to support and prove the argument. the characters seem to be teleologically purposeful, but their purposes are negatively woven with the negative facets of human being.

perception, disappearance, transmission in lewis’ the chronicles of narnia based on virilio's theory of dromology

هدف این مقاله بررسی وقایع نگاری نارنیا لوئیس بر اساس نظریه ویریلیو است. نظریه درومولوژی ویریلیو نشان می دهد که چگونه دیدگاه انسان با افزایش سرعت تغییر می کند و چگونه این موضوع غیریت و ذهنیت را به وجود می آورد که به سمت یک قدرت پانوپتیک می رود. شاید بتوان گفت ربات های آینده در داستان های لوئیس نیز ارائه شده اند: بحث این تحقیق این است که ربات های جهان دیگر همان انسان هایی هستند که در آینده به وسیله ابزارهای دیگر به آینده نزدیک تر می شوند. ، که محدودیت های زمانی را از طریق سرعت فرا می گیرد. شخصیت های لوئیس به عنوان آینه ای برای خوانندگان، به عنوان وسیله ای بصری برای بررسی خود عمل می کنند و تصویر خود خواننده و تصویر آرزوهایشان را که از طریق تحقیقات و نوآوری هایشان برآورده می شوند، منعکس می کنند. لوئیس توضیح داده است که چگونه جهان بینی این شخصیت ها آنها را به موجوداتی غیر از آنچه بوده اند منتقل می کند، زیرا آنچه که خود را از دیگران متمایز می کند، دیدگاهی است که از طریق آن جهان دیده می شود. شخصیت های لوئیس را می توان نمایندگان جامعه دانست. از آنجایی که بحث اصلی این مقاله این است که شخصیت های سریال سایبورگ هستند و در یک گفتمان سایبورگ زندگی می کنند، باید از اصول گفتمان پانوپتیکون برای حمایت و اثبات استدلال استفاده کرد. به نظر می رسد شخصیت ها از نظر غایت شناختی هدفمند هستند، اما اهداف آنها با جنبه های منفی انسان تنیده شده است.