metadiscourse markers in quantitative and qualitative applied linguistics research articles' discussions: a comparative study

Metadiscourse markers are aspects of a text’s organization denoting a writer’s stance toward its propositional content. given the ideological difference between quantitative and qualitative research in terms of determinacy, metadiscourse markers can be viewed as a venue through which writers’ epistemological positions are presented. the present study was designed to compare the use frequency of interactive and interactional metadiscourse markers in the discussion section of 20 quantitative and 20 qualitative applied linguistics research articles, with reference to hyland's (2005) framework. the analysis involved the comparison of frequency counts of metadiscourse markers across the two corpora using a series of chi-square tests. to that end, the results were computed and analyzed through spss. the results revealed significant differences in terms of the frequency of all interactive and interactional metadiscourse markers except for frame markers, evidentials, attitude markers, engagement markers, and boosters. the findings of study have important implications for academic writing instruction.

بررسی مقایسه ای نشانگرهای فراگفتمانی در بخش مباحثه یافته های مقالات پژوهش های کمی و کیفی در رشته زبانشناسی کاربردی

نشانگرهای فراگفتمانی به ابعادی از متن اطلاق می شود که موضع نویسنده را نسبت به محتوای گزاره ای آن نشان می دهد. با توجه به تفاوت ایدئولوژیک پژوهش های کمی و کیفی از منظر قطعیت، نشانگرهای گفتمانی را می توان به منزله ابزاری در راستای بیان مواضع معرفت شناختی نویسندگان دانست. مطالعه حاضربا هدف مقایسه فراوانی بکارگیری نشانگرهای فراگفتمانی تبادلی و تعاملی در بخش مباحثه یافته های 20 مقاله مربوط به پژوهش کمی و 20 مقاله مربوط به پژوهش کیفی در رشته زبانشناسی کاربردی، بر اساس چارچوب هایلند (2005) انجام شد. در تحلیل داده ها که د ر برنامه آماری spssصورت پذیرفت، آزمون خی به منظورمقایسه تعداد نشانگرها در دو زیر-پیکره مورد مطالعه بکار گرفته شد. نتایج حاکی از تفاوت هایی معنادار در فراوانی بکارگیری کلیّه نشانگرهای تبادلی و تعاملی به استثنای نشانگرهای قالبی، ارجاع درون-متنی، نگرشی، ارتباطی، و تاکیدی بود. یافته های این مطالعه می تواند در حوزه آموزش نگارش متون علمی و دانشگاهی کاربردی باشد.