شناسایی ‏مولفه‏ ها و ‏مهارت‏ های مدیریت دانش شخصی ‏کتابداران

هدف:هدف این پژوهش شناسایی ‏مولفه‏های مدیریت دانش شخصی و بررسی وضعیت ‏مهارت‏های مدیریت دانش شخصی کارکنان و کتابداران کتابخانه‏های مرکزی دانشگاه‏های دولتی شهر تهران است. روش‌شناسی: این پژوهش بر مبنای هدف از نوع کاربردی بوده و برحسب روش و چگونگی به دست آوردن داده‌های مورد نیاز، از نوع پژوهش آمیخته (کیفی کمّی) است. جامعه آماری این پژوهش در بخش کیفی افرادی هستند که در زمینه مدیریت دانش شخصی سابقه مطالعه و پژوهش داشته‌اند و در بخش کمّی کارکنان و کتابداران کتابخانه‌های مرکزی دانشگاه‌های دولتی شهر تهران هستند. برای مطالعه جامعه پژوهش از پرسشنامه محقق‌ساخته مدیریت دانش شخصی استفاده شد. پایایی ابزار با استفاده از آلفای کرونباخ مقدار 0.8 به دست آمد. یافته‏ها: از میان مولفه‌‌های مدیریت دانش شخصی کارکنان و کتابداران کتابخانه‏های مرکزی دانشگاه‏های دولتی شهر تهران، مولفه تجزیه و تحلیل اطلاعات در سطح نسبتاً مطلوب، و سایر مولفه‌های مورد بررسی در سطح مطلوب قرار دارند. بین ‏مهارت‏های مدیریت دانش شخصی با مقطع تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد؛ اما بین جنسیت، سن و سابقه با ‏مهارت‏های مدیریت دانش شخصی، تفاوت معناداری وجود ندارد. نتیجه‌گیری:مدیریت دانش شخصی به عنوان ابزاری با دوام در اختیار کتابخانه‌های دانشگاهی است، که از طریق آن می‌توانند خدمات خود را بهبود بخشیده و توان رقابتی‌شان را حفظ کنند. به نظر می‏رسد که ‏مهارت‏های مدیریت دانش شخصی نیاز به آموزش دارند. از آنجا که کتابداران نیز مانند سایر افراد بدون مهارت‌های مدیریت دانش شخصی نمی‌توانند جایگاه خود را در کتابخانه ارتقاء دهند، نیازمند یادگیری اصول مدیریت دانش شخصی هستند. یادگیری و شناسایی مهارت‌های مدیریت دانش شخصی کتابداران به آن‌ها کمک خواهد کرد با آگاهی بیشتری نسبت به بهبود این مهارت‌ها بپردازند و مسئولان کتابخانه و نیز جامعه دانشگاهی متقاعد خواهند شد تا توجه بیشتری به ابزارها و فنون مدیریت دانش شخصی کتابداران داشته‌‌ باشند. بنابراین، مدیران کتابخانه‏ها و دانشگاه‏ها باید برای آموزش این ‏مهارت‏ها برنامه‏ریزی کنند.

Analysis of Librarians’ Personal Knowledge Management

Purpose: The purpose of this study was to identify the dimensions of personal knowledge management and to evaluate the status of personal knowledge management skills of librarians in central libraries of public libraries in Tehran. Methodology: This is purposebased research and is qualitativequantitative research based on the method and how to obtain the required data. The statistical population of this research in the qualitative section is individuals who have had a background in personal knowledge management and research, and in the quantitative section, it is the staff and librarians of central libraries of public universities in Tehran. A researchermade questionnaire consisting of seven components of retrieval, evaluation, organization, collaboration, analysis, information provision, and information security was used to evaluate personal knowledge management. Cronbach’s alpha reliability was 0.8. Findings: Among the elements of librarians’ personal knowledge management in central libraries of state universities in Tehran, the component analysis has been at the relatively desired level, and other studied components were at the desired level. There is a significant relationship between personal knowledge management skills, but there is no significant difference between gender, age, and background with personal knowledge management skills. Conclusion: Personal knowledge management serves as a viable tool for academic libraries, through which they can improve their services and retain their capacity. Personal knowledge management skills seem to need instruction. Because librarians, as well as other people with no personal knowledge management skills, are unable to improve their position in the library, they need to learn the basics of personal knowledge management. Learning and identification of librarians’ personal knowledge management skills will help them learn more about improving those skills; and library officials and academic community will be persuaded to pay more attention to the tools and techniques of personal knowledge management. Therefore, library managers and universities must be planned to be trained in this case.