تعیین میزان تطابق قابلیت‏ های سامانه مدیریت کتابخانه‏ های عمومی کشور (سامان) با مدل ذهنی کتابداران

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان تطابق قابلیت‌های نرم‏افزار کتابخانه‏ای سامان (سامانه سامان) با مدل ذهنی کتابداران کتابخانه‌های عمومی است. روش: این پژوهش ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش اجرا به صورت پیمایشی با رویکرد توصیفی تحلیلی صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش 220 کتابدار شاغل در نهاد کتابخانه‌های عمومی استان خراسان رضوی هستند که از سامانه سامان استفاده می‌کنند. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه‏گیری تصادفی ساده، 141 نفر برآورد شد که 130 نفر به پرسشنامه پاسخ دادند. ابزار گردآوری داده‌ها در این پژوهش، پرسشنامه‌ای محقق ساخته است. سنجش میزان پایایی ابزار گردآوری داده‌ها، با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ (0.827) مورد تایید قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‏های پژوهش نشان داد که میزان تطابق قابلیت‌های سامانه سامان با مدل ذهنی کتابداران (سطح انتظار) 3.394 است. در این بخش کمترین میانگین مربوط به قابلیت‏های صفحه نمایش اطلاعات با میانگین 3.8 است. همچنین بیشترین میانگین مربوط به قابلیت‏های بخش امانت است که میانگین 4.423 را کسب کرده است. نتیجه‌گیری: نتایج آزمون فرضیه‏ها نشان داد بین میزان تطابق قابلیت‌های سامانه سامان با مدل ذهنی کتابداران برحسب هیچ کدام از چهار ویژگی جنسیت، میزان تحصیلات، رشته تحصیلی و سابقه کار تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. در نهایت مشخص شد که قابلیت‏های سامانه سامان تا حد زیادی مطابق با مدل ذهنی کتابداران طراحی شده است.