مروری بر بیوفلوتاسیون و بیوفلوکولاسین کانی گالن

در چند دهه اخیر، استفاده از میکروارگانیسم‌ها و محصولات آنها برای جداسازی زیستی کانی‌ها، به ویژه بیوفلوتاسیون و بیوفلوکولاسیون، بیشتر مورد توجه محققان و صنایع قرار گرفته است. با توجه به مزایای روش‌های زیستی، در این پژوهش به بررسی مطالعات انجام گرفته بر روی جداسازی گالن از کانی‌های معمول همراه آن از جمله اسفالریت، کالکوپیریت و پیریت به کمک میکروارگانیسم‌ها و ترشحات خارج سلولی آنها و نتایج حاصله پرداخته شده است. بر اساس یافته‌ها، سلول‌های باکتریایی گونه تیوباسیلوس، توانایی مناسبی برای بازداشت و فلوکولاسیون انتخابی گالن دارند، لیکن سلول‌های گونه پلیمیکسا، توانایی بازداشت و فلوکولاسیون انتخابی پایینی داشته و اکثر کانی‌های سولفیدی حاضر در پالپ را بازداشت یا فلوکوله می‌کند. به علاوه، سازگار کردن باکتری‌ها، به ویژه گونه پلیمیکسا با گالن و کانی‌های همراه، باعث افزایش ترشحات خارج سلولی از جنس پروتئینی یا پلی‌ساکاریدی خواهد شد. باکتری‌های سازگار شده باسیلوس سابتیلیس و باسیلوس مگاتریوم، توانایی جداسازی گالن را دارند. با توجه به ماهیت آبرانی پروتئین‌های خارج سلولی، جذب کمتر آنها بر روی سطح گالن در مقایسه با اسفالریت، باعث شناوری کانی دوم و بازداشت گالن می‌شود. در مقابل، ترشح بیشتر پروتئین در حضور گالن نسبت به پیریت، در اثر سازگاری، باعث شناوری گالن و بازداشت کانی دوم خواهد شد. همچنین، می‌توان گفت که تمایل پلی‌ساکاریدهای خارج سلولی به جذب بر روی گالن و تمایل پروتئین‌های خارج سلولی به جذب بر روی اسفالریت باعث می‌شود که در صورت تماس مخلوط این دو کانی با eps باکتریایی، معمولا گالن بازداشت یا فلوکوله شده و اسفالریت تا حدی شناور ‌شود.

a review on bioflotation and bioflocculation of galena

in recent decades, the application of microorganisms and their products for the bioseparation of minerals, bioflotation, and bioflocculation, has been extensively recognized by researchers and industry. considering several benefits of the bioseparation, in the current paper, a detailed review has been conducted on the bioseparation of galena from its most common accompanying minerals i.e. sphalerite, chalcopyrite, and pyrite using microorganisms and their extracellular products. based on the findings, the bacterial cells of the thiobacillus species have a good ability to depress and selectively flocculate galena, but the cells of the polymyxa species have a lower ability. therefore, they depress and flocculate most of the sulfide minerals present in the pulp. in addition, the adaptation of bacteria, especially polymyxa  species with galena and other minerals will increase extracellular secretions of protein or polysaccharides. adapted bacillus subtilis and bacillus megatrium can separate galena. due to the hydrophobic nature of extracellular proteins, their less absorption on the surface of galena compared to sphalerite, causes the second mineral to be floated and the galena to be depressed. on the other hand, adaptation leads to more protein secretion in the presence of galena compared to pyrite, which will cause galena to float and the second mineral to be depressed. also, it can be said that the tendency of extracellular polysaccharides to adsorb on galena and the tendency of extracellular proteins to adsorb on sphalerite causes that when the mixture of these two minerals comes into contact with bacterial eps, galena is usually depressed or flocculated and sphalerite floats to some extent.