مدلسازی قابلیت اطمینان، دسترسی، تعمیر و نگهداری سیستم برق ماشین حفاری تمام مقطع تونل

امروزه ماشین‌های حفاری تمام مقطع تونل از نوع تعادل فشار زمین در پروژه‌های تونل‎سازی مکانیزه شهری کاربرد گسترده‌ای دارند. این ماشین‌های پیچیده و گران قیمت قابلیت دسترسی و عملکرد نسبتا پایینی دارند از این رو، بهبود عملکرد، برنامه زمانی، برنامه‌ریزی تعمیرات و نگهداری و کنترل هزینه این ماشین‌ها در پروژه‌های تونل سازی امری ضروری است. هدف اصلی از تحلیل قابلیت اطمینان، دسترسی، تعمیر و نگهداری هر سیستم یا ماشین، ارزیابی عملکرد دقیق آن و بنابراین کاهش هزینه‌های تعمیر و نگهداری است. دراین تحقیق، تحلیل و مدلسازی قابلیت اطمینان، قابلیت دسترسی و قابلیت تعمیر و نگهداری سیستم برق ماشین حفار خط یک مترو تبریز انجام گرفته است. برای این منظور، داده‌های خرابی و تعمیر مربوط به حدود 26 ماه عملکرد ماشین جمع‌آوری شد. نتایج آزمون‌های آماری انجام شده از قبیل روند و همبستگی سری نشان داد که داده‌ها فاقد روند و مستقل اند بنابراین روش آماری برای تحلیل و مدلسازی انتخاب شد. همچنین نتایج تحلیل داده‌ها مشخص کرد که داده‌های مربوط به زمان بین خرابی‌ها و زمان تعمیرات به ترتیب از توابع توزیع لاگ نرمال سه پارامتری و گامای سه پارامتری تبعیت می‌کند. تحلیل قابلیت اطمینان نشان داد که با احتمال 80/1 درصد سیستم برق ماشین مورد مطالعه حدود 15 ساعت بدون این‌ که دچار خرابی شود کار می کند. علاوه بر این، با توجه به نمودار قابلیت تعمیر و نگهداری، 60 درصد خرابی‌های اتفاق افتاده در مدت زمان کمتر از 1 ساعت تعمیر شده و با احتمال 80 درصد کلیه خرابی‌ها در مدت زمان حداکثر 1/88 ساعت تعمیر می‌شوند. همچنین قابلیت دسترسی سیستم برق این ماشین 97/8 درصد محاسبه شد.