مقایسه اثربخشی دو روش آموزش مبتنی بر تلفن همراه و سخنرانی بر اضطراب بیماران تحت عمل جراحی قلب

سابقه و هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی دو روش آموزش مبتنی بر تلفن همراه و سخنرانی بر اضطراب بیماران تحت عمل جراحی قلب در بیمارستان سیدالشهدا ارومیه در سال 1396 بود. مواد و روش: طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون، پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران تحت عمل جراحی قلب در بیمارستان سیدالشهدای ارومیه در سال 971396 بودند که به روش نمونه گیری در دسترس تعداد 60 بیمار انتخاب و به صورت تصادفی در 3 گروه، 2 گروه آزمایش (هر کدام 20 نفر) و 1 گروه کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش1 (مبتنی بر تلفن همراه)، تحت آموزش به شیوه تلفن همراه قرار گرفته و آزمودنی های گروه آزمایش 2 (سخنرانی)، تحت آموزش به شیوه سخنرانی قرار گرفتند و در مقابل گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکرد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه اضطراب اشپیلبرگر استفاده شد. تجریه و تحلیل داده ها با روش آماری تحلیل کواریانس و آزمون تعقیبی استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مبتنی بر تلفن همراه و سخنرانی بر اضطراب بیماران تاثیر دارد و باعث کاهش اضطراب بیماران تحت عمل جراحی قلب می‌شود. همچنین نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که بین آموزش مبتنی بر تلفن همراه و سخنرانی تفاوت معناداری وجود ندارد و هیچ کدام بر دیگری ارجحیت ندارد. نتیجه گیری: توجه به آموزش مبتنی بر تلفن همراه و سخنرانی نقش مهمی در کاهش اضطراب بیماران دارد.