سواد سلامت و عوامل مرتبط با آن در بیماران ایسکمیک قلبی

زمینه و هدف: در حالی که بیماریهای قلبی-عروقی در راس مشکلات سلامت در ایران قرار دارند، مطالعات معدودی به بررسی سواد سلامت این بیماران پرداخته اند. لذا، این مطالعه به منظور بررسی سطح سواد سلامت و عوامل مرتبط با آن در بیماران ایسکمیک قلبی اجرا شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی-مقطعی در سال 1396 بر روی 317 بیمار مبتلا به بیماری ایسکمیک قلب در بیمارستان آموزشیدرمانی شهید بهشتی کاشان، انجام شد. اﺑﺰار ﺟﻤﻊ آوری اﻃﻼﻋﺎت ﭘﺮﺳﺶﻧﺎﻣﻪ ﻣﺸﺨﺼﺎت دﻣﻮﮔﺮاﻓﯿﮏ و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺳﻮﺍﺩ ﺳﻼﻣﺖ ﺍﻳﺮﺍﻧﻴﺎن (helia) بود. داده ها ﺑﺎ ﺷﺎﺧﺺﻫﺎﻯ ﺁﻣﺎﺭﻯ ﺗﻮﺻﻴﻔﻰ و آزمونهای تی مستقل، آنالیز واریانس، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون تجزیه و تحلیل شد. سطح معنی داری در همه آزمون ها کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین (انحراف معیار) سن شرکت کنندگان 57/89 (12/07) سال بود. درمجموع، 5/3 درصد از بیماران دارای سواد سلامت مطلوب، 81/8 درصد دارای سواد سلامت متوسط و 13 درصد دارای سواد سلامت ضعیف بودند. بین میانگین درصد نمرات سواد سلامت با محل سکونت، سن، سابقه آموزش درباره بیماری، مدت ابتلا به بیماری، ابتلا به بیماری زمینه ای دیگری، سطح تحصیلات، بعد خانوار، و منبع کسب اطلاعات سلامت ارتباط وجود داشت (p<0/05). تحلیل رگرسیونی نشان داد که از بین همه عوامل، متغیر های سن، سطح تحصیلات، منبع کسب اطلاعات مربوط به سلامت و بیماری، مدت ابتلا به بیماری ایسکمیک قلبی، و ابتلا همزمان به سایر بیماریها، توانستند رابطه پیشگویی کننده معنی داری با سواد سلامت داشته باشند. نتیجه گیری: سواد سلامت بیماران ایسکمیک قلب در حد مطلوب نبود. پرستاران و سایر متولیان سلامت باید تلاش کنند تا در برنامه های مراقبتی خود زمان خاصی را به ارزیابی سواد سلامت و نیز برنامه ریزی برای ارتقای آن در بیماران ایسکمیک قلبی، تخصیص دهند. نوع مطالعه: مطالعه پژوهشی