تجربه‌های برون‌سپاری در بخش بهداشت و درمان: یک مطالعه مروری

زمینه و هدف: برون‌سپاری یکی از روش‌ها و ابزار‌های اقتصادی جهت واگذاری خدمات در راستای افزایش اثربخشی و کارایی است. در خصوص سیاست‌های برون‌سپاری، شناسایی تجارب و سوابق برون‌سپاری حائز اهمیت و توجه به آن ضروری به نظر می‌رسد. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی تجربه‌های برون‌سپاری در بخش بهداشت و درمان ایران، اقدام به مرور مطالعات موجود در این زمینه کرد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع مطالعه مروری سیستماتیک است. جهت جستجو برای بهره‌گیری از اطلاعات موجود در بانک‌های اطلاعاتی فارسی (magiran، sid، مجلات بیمارستانی و آموزش پزشکی، دستوالعمل‌ها و ابلاغیه‌ها) و خارجی (google scholar، pubmed، scopus) با کلیدواژه‌های برون‌سپاری، بخش خصوصی، خرید خدمت، مشارکت دولتیخصوصی (outsourcing ، private sector،purchasing ، contracting،publicprivate participation) در بازه زمانی 2000 تا سال 2018 اقدام شد. در مجموع 2972 مقاله یافت شد. تعدای از مقالات پس از بررسی عنوان و چکیده آن‌ها، از مطالعه حذف شدند. برخی از مقالات هم که متن کامل آن‌ها در دسترس نبود نیز از مطالعه خارج شدند. همچنین در بررسی و مطالعه مقالات، مقالاتی که در حیطه برون‌سپاری بخش بهداشت و درمان نبودند، از مطالعه حذف گردیدند. در مجموع 25 مقاله با معیار‌های ورود به مطالعه (شامل تمامی مقالات چاپ شده در داخل و خارج از ایران در بازه زمانی 2000 تا 2018 در زمینه برون‌سپاری حوزه بهداشت و درمان با زبان‌های فارسی و انگلیسی) مرتبط بوده و مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: مطالعات مورد بررسی نشان دادند که در اکثر موارد برون‌سپاری در سطح خدمات بهداشتی و درمانی تا حد زیادی باعث بهبود کیفیت، رضایت بیماران و کارایی شده است. این امر حاکی از آن است که طرح کاهش تصدی گری در مواردی به اهداف از پیش تعیین شده خود دست یافته است، و در زمینه‌هایی نیز موفق عمل نکرده است که خود نیازمند شفاف سازی و بازنگری درست برای عملکرد هر چه بهتر برون‌سپاری دارد. نتیجه گیری: بیمارستان‌ها باید توجه داشته باشند که در صورت واگذاری یک واحد و انتقال آن به قسمت‌های غیرمرتبط با تخصص آن‌ها در حقیقت نمی‌توان موفقیت واگذاری در ارتقای کارایی و اثربخشی و کاهش هزینه‌ها را به طور کلی و مطلق پذیرفت. باید توجه داشت سیاست‌های برون‌سپاری برای موفقیت هر چه بهتر در سطح بهداشت و درمان نیاز به پیش فرض و الزاماتی دارد که توجه به آن‌ها برای سیاست گذاران لازم و ضروری است.

Reviewing the Status and Experience of Outsourcing Policy in Healthcare: A review study

Background: Outsourcing is a method and tool for delivering services to increase effectiveness and efficiency. Regarding the outsourcing policies, identifying experiences and outsourcing records is essential. In this regard, the present study aimed at examining the status and experience of outsourcing policy in the health sector as a review study.Methods: The present systematic review was carried out by searching Persian language articles from sources such as Magiran, SID, Hospital and Medical Education Magazines, Handouts, and Announcements and English language articles from sources indexed in Google scholar, PubMed, Scopus databases. The authors search for English and Persian language articles from 2000 until 2018. The following keywords were used in the search outsourcing, private sector, purchasing, contracting, publicprivate participation. A total of 25 articles were entered in the final analysis according to the inclusion criteria.Results: Based on the results, outsourcing improves the quality, satisfaction of patients, and efficacy in most cases. The findings also suggested that outsourcing policies needed to be prescriptive and should be taken into consideration.Conclusion:Hospitals should note that in the case of assigning a unit and transferring it to other parts not related to their expertise, it is not really possible to accept the transfer's general and absolute success in improving efficiency and effectiveness and reducing costs. The outsourcing policies need to relevant assumptions and requirements to succeed.