چالش‌های برنامه ریزی استراتژیک در بیمارستان‌های استان تهران

زمینه و هدف: تدوین و اجرای برنامه استراتژیک در سازمان های بهداشتی و درمانی با چالش هایی همراه است. این پژوهش با هدف تعیین میزان شدت چالش های برنامه ریزی استراتژیک در بیمارستان های استان تهران انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش توصیفی و مقطعی در سال 1395 انجام شد. جامعه آماری شامل 93 نفر از مدیران بیمارستان های استان تهران (در قالب سرشماری) بود. ابزار جمع آوری داده ها یک پرسشنامه محقق ساخته با پایایی 0/85 بود. تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی نظیر همبستگی اسپیرمن و رگرسیون با کمک نرم افزار spss 19 انجام شد. یافته ها: میانگین موانع اجرایی برنامه ریزی استراتژیک در بیمارستان های استان تهران برابر با 2/98 از 5/00 امتیاز بوده است. موانع ساختاری با میانگین و انحراف معیار 0/87 ±3/31 و موانع مدیریتی با میانگین و انحراف معیار 0/86 ±2/69 به ترتیب بیشترین و کمترین موانع را در اجرای برنامه ریزی استراتژیک ایجاد کردند. موانع فرآیندی، موانع فرهنگی و موانع تکنیکی بیشترین تاثیر را بر برنامه ریزی استراتژیک داشتند. مشارکت پزشکان در برنامه ریزی استراتژیک بسیار پایین بود. رابطه مثبت و معناداری بین میزان تعهد مدیران بیمارستان ها به برنامه ریزی استراتژیک و مشارکت کارکنان در برنامه ریزی استراتژیک وجود داشت (p<0/05).نتیجه گیری: بیمارستان های استان تهران با چالش ها و موانع متعددی در تدوین و اجرای برنامه استراتژیک مواجه هستند. انجام اقدامات لازم توسط مدیران بیمارستان ها برای رفع این موانع قبل از اجرای برنامه استراتژیک ضروری است.