کیفیت زندگی کاری و ارتباط آن با سلامت روان پرسنل بالینی بیمارستان های منتخب دانشگاه علوم پزشکی یزد

زمینه و هدف: کیفیت زندگی کاری و سلامت روان از جمله متغیرهای مهم اثرگذار بر عملکرد افراد در سازمان هاست. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین کیفیت زندگی کاری و سلامت روان کارکنان بالینی بیمارستان های منتخب آموزشی یزد بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر، مطالعه ای تحلیلی است که به صورت مقطعی در سال های 1395-1394 در 3 بیمارستان یزد انجام شد. در مجموع، تعداد 350 نفر از پرسنل بالینی بیمارستان های مورد مطالعه در پژوهش شرکت کردند. نمونه گیری به صورت طبقه ای تصادفی انجام شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه های کیفیت زندگی کاری والتون (1973) و سلامت روان گلدبرگ و هیلر (1979) جمع آوری و توسط نرم افزارهای amus و spss 22 تحلیل شد. یافته ها: کیفیت زندگی کاری با ضریب رگرسیونی 0/14 بر سلامت روان اثر می گذارد. در میان مولفه های آشکار سلامت روان و کیفیت زندگی کاری، به ترتیب اعتقاد به لزوم حاکمیت قانون با ضریب 1/90 و علائم افسردگی با ضریب 1/37، بیشترین تاثیر و ناسازگاری جسمی با ضریب 1/00 و کار معتبر و سودمند اجتماعی با ضریب 0/04، کمترین تاثیر را در اندازه گیری سلامت روان و کیفیت زندگی کاری دارند. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش، اصلاح کیفیت زندگی کاری می تواند منجر به سلامت روان بهتر شده و از این طریق عملکرد کارکنان را بهبود دهد.