fabrication of cellulose acetate/iron oxide electrospun nanocomposite as a new sorbent for removal of arsenic from aqueous solution

In this study, iron oxide/cellulose acetate nanocomposite was prepared by electrospinning method and its performance was evaluated for removal of arsenic. here, oleic acid coated magnetite nanoparticle was synthesized by co-precipitation method and was impregnated in cellulose acetate solution. this magnetite impregnated polymer solution, was electrospun to form nanocomposite polymer fiber. the cellulose acetate/iron oxide nanocomposite membrane was characterized by sem and ftir. the magnetic properties of composite nanofibers were characterized by using vibrational sample magnetometry analysis. the nanocomposite was used to remove arsenic ions from aqueous solution. batch adsorption experiments were carried out to study the sorption behavior of arsenic ions as a function of ph, contact time and initial concentration. experimental results showed that the maximum capacity of the cellulose acetate-iron oxide nanocomposite membrane for removal of arsenic from low concentration is 0.36 mg/g at ph 9. for better investigation of the adsorption mechanism, two isotherm models, langmuir and freundlich were tested. based on the isothermal results, adsorption data were fitted well to langmuir isotherm. the reusability of the nanocomposite membrane was confirmed for several adsorption and desorption processes by acid-alkali treatment.

ساخت نانوکامپوزیت استات سلولز/اکسید آهن و استفاده از آن به عنوان جاذبی جدید برای حذف یون آرسنیک در محلول های آبی

در این مطالعه نانوکامپوزیت اکسید آهن/ استات سلولز به روش الکتروریسی تهیه و عملکرد آن در حذف آرسنیک مورد ارزیابی قرار گرفت. در اینجا نانوذره اکسید آهن معناطیسی پوشش داده شده با اسید اولئیک به روش هم رسوبی سنتز و در محلول استات سلولز قرار داده شد. این محلول پلیمری برای تشکیل الیاف نانوکامپوزیت الکتروریسی شد. غشای نانوکامپوزیت استات سلولز/اکسید آهن توسط sem و ftir مورد بررسی قرار گرفت. خواص مغناطیسی نانوالیاف کامپوزیت با استفاده از آنالیز مغناطیس سنجی نمونه ارتعاشی مشخص شد. این نانوکامپوزیت برای حذف یون های آرسنیک از محلول آبی مورد استفاده قرار گرفت. آزمایش‌های جذب برای مطالعه رفتار جذب یون‌های آرسنیک به عنوان تابعی از ph، زمان تماس و غلظت اولیه انجام شد. نتایج تجربی نشان داد که حداکثر ظرفیت غشای نانوکامپوزیت استات سلولز- اکسید آهن برای حذف آرسنیک از 0.36 میلی گرم بر گرم در ph=9 است. برای بررسی بهتر مکانیسم جذب، دو مدل ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس نتایج، داده های جذب به خوبی با ایزوترم لانگمویر مطابقت دارد. قابلیت استفاده مجدد از غشای نانوکامپوزیت برای چندین فرآیند جذب و دفع در محیط های اسید و باز مورد بررسی قرار گرفت .