تاثیر جمعیت نیمه‌شهرنشینی استان‌های کشور بر کارایی انرژی

با توجه به تفاوت الگوی مصرف در مناطق مختلف شهری، روستایی و نیمه شهری؛ در شرایط کنونی به علت افزایش تعداد مصرف کنندگان، گرایش به شهرک نشینی و شهر نشینی، تغییر سبک زندگی افراد، تمایل به استفاده از کالاهای لوکس، لزوم دسترسی به نیازهای مصرفی به جهت محدودیت‌های زمانی، همواره خطر اتلاف و کاهش منابع و نیروهای تولید انرژی و نیز دغدغه اصلاح و بهینه سازی الگوهای مصرفی افراد جامعه وجود داشته است. لذا نیمه شهری شدن عامل مهمی بر بهره وری انرژی است. از این رو مطالعه حاضر به بررسی تاثیر جمعیت نیمه شهرنشینی استان‌های کشور بر بهبود کارایی انرژی طی سال‏های 1399- 1389 با استفاده از تکنیک اقتصادسنجی فضائی پویا پرداخته است. نتایج مطالعه نشان می‏دهد که نیمه شهرنشینی اثر مثبت به میزان 0.003 درصد بر بهره وری انرژی داشته است. در کنار متغیر اصلی نیمه شهر نشینی، اثر برخی متغیرهای توضیحی دیگر نیز مورد بررسی قرار گرفته است؛ نیروی کار، تولید ناخالص داخلی واقعی، ارزش افزوده بخش صنعت، سرمایه گذاری مستقیم خارجی، جمعیت با تحصیلات دبیرستان و بالاتر، درجه باز بودن تجارت و وقفه متغیر وابسته اثر مثبت بر بهره وری انرژی داشته است. به طوری که تمامی متغیرها به‌جز عرض از مبدا به لحاظ آماری اثر معنی‏دار بر بهره وری انرژی داشته اند در نهایت برای مقایسه وضعیت شهری و روستایی مدل مذکور برای حالت های صرف شهری و روستایی هم برآورد صورت گرفت که نشان دهنده تاثیر مثبت شهر و روستا نشینی بر بهره وری انرژی می باشد.

the effect of semi-urban population of the country’s provinces on improving energy efficiency

considering the difference in consumption patterns in different urban, rural and semi-urban areas; in the current situation, due to the increase in the number of consumers, the trend towards settlement and urbanization, the change in people’s lifestyles, the desire to use luxury goods, the need to access consumer needs due to time constraints, there is always the risk of wasting and reducing resources and energy production forces. and also there has been a concern to improve and optimize the consumption patterns of people in the society. therefore, semi-urbanization is an important factor on energy efficiency. therefore, the present study investigated the effect of the semi-urbanized population of the country’s provinces on the improvement of energy efficiency during the years 1389-1399 using the dynamic spatial econometric technique. in addition to the main variable of semi-urbanization, the effect of some other explanatory variables has also been investigated; labor force, real gdp, added value of the industrial sector, foreign direct investment, population with high school education and above, degree of trade openness and dependent variable lag have a positive effect on energy efficiency. so that all the variables, except for the width from the origin, have had a statistically significant effect on energy efficiency. finally, to compare the urban and rural conditions of the mentioned model, an estimate was also made for only urban and rural conditions, which shows the positive effect of the city and village living is based on energy efficiency.