الگوی سنجش تاثیر ساختار شکست ریسک بر اهداف پروژه‌های عمرانی شهرداری اصفهان با رویکرد معادلات ساختاری

امروزه شیوۀ درست مدیریت ریسک پروژه‌ها یکی از مهم‌ترین گام‌های مدیریت پروژه در سازمان‌های پروژه‌محور است؛ ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر تببین مدل تاثیر ابعاد مختلف مولفه‌های ساختار شکست ریسک بر اهداف پروژه‌های عمرانی شهرداری اصفهان است. پژوهش حاضر ازحیث هدف، کاربردی و براساس شیوۀ اجرا و گردآوری داده‌ها، توصیفی پیمایشی از نوع هم‌بستگی است. جامعۀ آماری پژوهش براساس نمونه‌گیری هدفمند در مناطق پانزده‌‌گانۀ شهرداری اصفهان تنظیم شده است. ساختار شکست ریسک با استفاده از مصاحبه با سوالات باز و نیمه‌ساختاریافته، تدوین شده است. برای گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌ای استفاده شده که روایی است و پایایی آن تایید شده است. بعد از تایید نرمال‌بودن داده‌ها از تکنیک مدل‌یابی معادلات ساختاری pls برای بررسی فرضیات در سطح سوم ساختار شکست ریسک پروژه‌های عمرانی شهرداری اصفهان برای تحلیل میان‌سطحی فرضیات استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد در سطح سوم ساختار شکست ریسک 28 متغییر به‌منزلۀ فرضیۀ اصلی تاثیر مثبت و معناداری دارند؛ همچنین از 131 فرضیۀ فرعی پژوهش، 32 متغیر تاثیر مثبت و معناداری دارند و دستۀ ریسک حاصل از مشاور دارای تاثیر مثبت و معنی‌داری بر اهداف پروژه است؛ همچنین نتایج نشان می‌دهد دستۀ ریسک حاصل از طراحی فاز یک پروژه‌ها بر طراحی فاز 2 بیشترین تاثیر مثبت و معنی‌دار را دارد.