تغییرات دما، شوری و چگالی آب ‌های شمالی خلیج ‌فارس در فصل بهار بر اساس یافته‌های کاوشگر خلیج فارس (1398)

خلیج‌ فارس، حوضه آبی نیم ‌بسته ای است که کشورهای مختلفی از آن منتفع می‌شوند و آب‌های سرزمینی آن مختص یک کشور نیست. در مطالعات گذشته کمتر به بررسی توزیع دما و شوری در بخش ایرانی آب خلیج فارس پرداخته شده است، لذا در این پژوهش، ویژگی‌های دما و شوری، در بخش ایرانی آب خلیج فارس مورد بررسی قرار گرفته است. داده‌های مورد استفاده در این پژوهش، داده‌های دما و شوری ctd مربوط به گشت میدانی کاوشگر خلیج‌فارس (اردیبهشت 1398) می‌باشد. ده ایستگاه انتخاب گردید و داده‌ها به دو دسته مقطع شرقی و غربی آب‌های سرزمینی ایران تقسیم گردید و سپس در نرم‌افزار odv تحلیل شد. نتایج به خوبی نشان می‌دهد که در ایستگاه‌‌های عمود بر سواحل ایرانی، ستون آب تا آخرین عمق اندازه‌گیری شده، آب لایه‌بندی است و شرایط چگال‌گرای از سمت ساحل ایران به طرف آب‌های میانه خلیج‌فارس به خوبی مشاهده می‌شود. این ویژگی می‌تواند به علت پیچک پادساعتگردی باشد که از آب سطحی ورودی اقیانوس هند (iosw) شکل می‌گیرد. این پیچک ناشی از سرعت جریانی است که با ورود به خلیج فارس به تدریج کاهش می‌یابد و ناپایداری افقی دارد که به تدریج می‌تواند موجب فراجوشی شود. وجود فراجوشی در ایستگاه 7 در عمق بیش از 50 متر دیده می‌شود که کمینه دما (c° 20/57) و شوری (حدود psu 40) در اعماق کمتری مشاهده می‌شود که نشان دهنده بالاآمدن آب است.