نقش اثر اصطکاک بستر بر تغییرپذیری جبهه شوری‌ در خلیج ‌فارس

در این تحقیق با استفاده از مدل هیبریدی های‌کام، به بررسی نقش اصطکاک بستر در جبهه شوری پرداخته ‌شده است. های‌کام یک مدل عددی اقیانوسی است که از سیستم مختصات عمودی هیبریدی (شامل دستگاه‌های مختصات عمودی ژئوپتانسیل، سیگما و ایزوپیکنال) بهره می‌گیرد. در این تحقیق از وضوح 0.05 درجه افقی و 29 لایه هیبریدی برای انجام شبیه‌سازی بکار گرفته‌شده است ومحدوده شبیه‌سازی شامل کل خلیج‌فارس وبخش زیادی دریای عمان (تا 59.9 درجه شرقی) هست؛ مدل با استفاده از شرایط اولیه از داده‌های  با وضوح 0.25 درجه، شرط مرزی اسفنجی در شرق دریای عمان با زمان تنظیم 78 روز و منطقه بافر به عرض 50 کیلومتر و داده‌های واداشت جوی سی اف اس وی دو (نسخه دوم سی اف اس آر) با وضوح 0.2 درجه مکانی  وگام زمانی یک‌ساعته می‌باشد. گام زمانی باروتروپیکی (مد سریع) و بارو کلینیکی به ترتیب 15 و 120 ثانیه بوده و مدل به مدت 5 سال از ابتدای سال 2011 تا انتهای سال 2015 اجرا گردید، سپس نتایج سال 2015 برای بحث و بررسی انتخاب شد. جبهه شوری، محل ناپایداری بارو کلینیکی است و در ماه‌های تابستان (با چینه‌بندی قوی چگالی) به‌صورت پیچک‌های سیکلونی (مرکز شوری بیشتر) و آنتی‌سیکلونی(مرکزشوری کمتر) ظاهر می‌شود که در ماه آگوست بیشترین فعالیت پیچکی وجود دارد. در این ناپایداری علاوه بر تغییر فصل و چینه‌بندی چگالی، نقش اصطکاک بستر نیز مهم هست. یک‌بار اصطکاک بستر را نصف و بار دیگر دو برابر می‌کنیم، نتایج به‌وضوح نشان می‌دهد که پیشروی جبهه شوری به داخل خلیج‌فارس با ضریب درگ بستر رابطه عکس دارد. همچنین در اصطکاک بستر کمتر، پیچک آنتی سیکلونی مشاهده نمی‌شود ولی در حالت اصطکاک بیشتر از هر دو نوع طیف پیچکی سیکلونی و آنتی سیکلونی مشاهد است. تحلیل توان طیفی و سری‌های زمانی نشان می‌دهد که تغییر ضریب درگ بستر سبب غیر واقعی شدن نتایج مدل می‌شود. همچنین از تحلیل طیفی نتیجه می‌شود که در ضرایب اصطکاکی متفاوت، تلاطم تقریباً دوبعدی است.