اقناع و سوگیری‌های وکلا در پرونده‌های کیفری: رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی - حقوقی

اقناع ازجمله مباحث چشم گیر در حوزۀ تحلیل گفتمان و به‌ویژه تحلیل گفتمان انتقادی-حقوقی است؛ از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی و تحلیل سوگیری های وکلا در به کارگیری روش های اقناع قضات بربنیاد نظریۀ لاکلا و موف (1985، 2001 و 2002) انجام ‌شده است. روش نوشتار پیش رو آمیخته (کیفی و کمی) به‌صورت توصیفی تحلیلی بوده و نگارندگان برای گردآوری داده ها با مراجعه به دادسراها، دادگاه های شهر تهرانو دفاتر وکلا با مطالعۀ صدها پرونده و مشاهدۀ ده ها بازجویی در سال های (1397) و (1398) توانسته اند به روش فیش برداری، متن بیست پاره گفتمان از مکالمات مشارکان گفتمان را بررسی کنند، پیکرۀ گفته شده تجزیه و تحلیل و آشکار شد که بیشترین روش اقناع سازی وکلا، سوگیری مثبت همچون برجسته سازی و سوگیری منفی همچون حاشیه رانی است. این دو مفهوم، به‌صورت‌های گوناگون در عرصۀ منازعات گفتمانی پدیدار می شوند. در پایان، نتایج نشان داد که حاشیه‌رانی و برجسته سازی هر کدام، نقاط قوّت و ضعف خود را دارند؛ همچنین، یافته ها بیان گر آن است که مفاهیم برجسته‌سازی و حاشیه رانی شیوه هایی برای حفظ و استمرار قدرت و هژمونی گفتمان به‌شمار می روند.

Persuasion and Lawyer’s Biases in Criminal Cases: Critical-Forensic Discourse Analysis Approach

Persuasion is one of the salient issues in the field of criticalforensic discourse analysis. The present study aims to investigate the biases of lawyers in applying persuasive approaches of judges based on Laclau and Mouffe’s theory (1985, 2001, 2002). The methodology of this mixed research (qualitative quantitative) is descriptiveanalytic in which the data were collected via referring to courts and lawyers’ offices, as well as studying hundreds of cases, and also observing dozens of interrogations during 1397 and 1398. Then, the authors analyzed 20 utterances of conversations of participants in discourse based on Laclau and Mouffe’s theory. Moreover, it was found that the most persuasive approach of lawyers includes positive and negative biases comprising foregrounding and backgrounding respectively. These two notions appear in the field of discourse disputes in different ways. The results showed that backgrounding and foregrounding have their own strengths and weaknesses. Also, the findings indicated that the notions of foregrounding and backgrounding are ways of maintaining and sustaining the power and hegemony of a discourse.