فرایندهای واژ-واجی پیشوندهای گویش تاتی تاکستان بر پایۀ نظریۀ بهینگی

پژوهش حاضر، تلاشی است در جهت بررسی پیشوندهای واژ-واجی گویش تاتی تاکستان و واکاوی چگونگی عملکرد فرایندهای واژ- واجی در چارچوب نظریۀ بهینگی. منظور از فرایندهای واژ واجی آن دسته از تغییرات واجی است که در بافتی صرفی یعنی در مرز بین تکواژها ایجاد می‌شود و انگیزۀ آوایی دارد. روش پژوهش به‌ صورت تحلیلی بوده و داده‌ها از کتاب‌های تاتی، رادیو و شبکه‌های محلّی گردآوری‌ شده‌اند. متغیّرهای زبانی براساس نوع فرایندهای آوایی و واژگانیِ دخیل مورد بررسی قرار گرفتند. نهایتاً، براساس داده‌های موجود، این نتیجه به دست آمد که در این زبان گاهی فرایند حذف و گاهی درج در مرز تکواژی رخ می‌دهد؛ هرچند فرایند حذف در پیشوندها از مرتبۀ بالاتری نسبت به درج برخوردار است. این امر، نشان‌دهندۀ هم نوایی یا همان دسیسۀ واجی است و درواقع نشان می‌دهد که مرتبه بندیِ محدودیت‌های جهانی در این گویش صادق بوده و محدودیت‌های موجود در گویش یادشده با محدودیت‌های جهانی هم سو است. این پژوهش به پیکرۀ دانش زبانیِ زبان شناسان در مورد گویش تاتی افزوده و به پژوهش گران در شناختِ هرچه بیشتر فرایندهای واژ-واجی گویش تاتی و تطابق آن با جهانی‌های این حوزه یاری می‌رساند.