روابط ساختاری سبک زندگی اسلامی و موفقیت تحصیلی با واسطه‌گری سازگاری با مدرسه در دانش آموزان دوره‌ متوسطه‌ دوم

هدف : در این پژوهش رابطه ساختاری سبک زندگی اسلامی و موفقیت تحصیلی با واسطه گری سازگاری با مدرسه در دانش آموزان دوره متوسطه دوم مورد بررسی قرار گرفت.روش : روش تحقیق از نوع روش توصیفی همبستگی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر،کلیه ی دانش آموزان دوره ی متوسطه ی دوم شهر کرمان به تعداد 7370 نفر بودند. مشارکت کنندگان به تعداد 380 نفر (220 دختر و 160 پسر) و با استفاده از روش تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به سه پرسشنامه سبک زندگی اسلامی کاویانی(1391)، موفقیت تحصیلی صالحی(1393) و سازگاری با مدرسه سینها و سینگ (1993) پاسخ دادند.تجزیه و تحلیل داده ها با روش تحلیل مسیر از نوع مدل یابی معادلات ساختاری توسط نرم افزارهای spss22 و amos16 انجام شد. یافته ها : نتایج نشان داد ضریب مسیر بین متغیر سبک زندگی اسلامی و موفقیت تحصیلی در مدل اثرکامل بدون حضور متغیرمیانجی معنی دار است. همچنین یافته ها اثر مستقیم سبک زندگی اسلامی بر موفقیت تحصیلی را تایید می کند و متغیر سازگاری با مدرسه این رابطه را واسطه گری می کند. نتیجه گیری : بر این اساس می توان پیشنهاد کرد که به منظور افزایش این دو ویژگی تدابیری در جهت ارتقای مولفه های سبک زدگی اسلامی دانش آموزان اندیشید.

The Structural Relationships of the Islamic Lifestyle and the Academic Success with the Mediation through Adaptation to School

Objective:This study seeks to investigate the structural relationships of the Islamic lifestyle and the academic success with the mediation through adaptation to school using the structural equation modeling. Method: The statistical population of the study was 7370 students, all senior secondary school students in Kerman, Iran. From among this population, 380 people (220 girls and 160 boys) were selected as a sample using the stratified random sampling method, and they answered three questionnaires: Kaviani rsquo;s Islamic Lifestyle (2012), Salehi rsquo;s Academic Success (2014), and Sinha rsquo;s and Singh rsquo;s Adjustment Inventory for School Students (1993). Data analysis was performed by path analysis method of structural equation modeling by the software of SPSS22 and AMOS16.Findings: The findings showed that the path coefficient between the Islamic lifestyle variable and academic success in the completeeffect model without a mediating variable was significant. Furthermore, these findings confirmed the direct effect of Islamic lifestyle on academic success, and the variable of the adaptation to school mediated this relationship.Conclusion: Accordingly, to increase these two characteristics, it can be suggested that measures be taken to promote the components of the Islamic stylization of students.