شناسایی مولفه‌های مدرسه شاد در نظام آموزش ابتدایی ایران بر مبنای فرهنگ ایرانی– اسلامی

هدف: پژوهش حاضر با هدف شناسایی مولفه های مدرسه شاد در نظام آموزش ابتدایی ایران به انجام رسیده است. روش: این پژوهش با استفاده از رویکرد ترکیبی پژوهش، راهبرد اکتشافی - متوالی و مدل تدوین ابزار به انجام رسید. در مرحله کیفی پژوهش از روش تحلیل مضمون استقرایی و در مرحله کمی از روش پیمایش استفاده شد. حوزه ی پژوهش در مرحله کیفی منابع و متون ایرانی - اسلامی مرتبط با موضوع شادی و در مرحله کمی جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران مدارس دوره ابتدایی کشور در زمان مطالعه بودند. شیوه نمونه گیری در مرحله کیفی پژوهش هدفمند و در مرحله کمی احتمالی (خوشه ای چندمرحله ای) است. ابزار گردآوری داده ها در مرحله کیفی پژوهش یادداشت برداری (چک لیست) و در مرحله کمی پژوهش پرسشنامه بوده است.یافته ها: بر اساس نتایج مرحله کیفی پژوهش شادی ایرانی - اسلامی پیرامون سه مضمون فراگیر شادی درونی (بینش معطوف به شادی، منش معطوف به شادی و پویش معطوف به شادی)، زیست معطوف به شادی (زیست جهان شاد، بهزیستی معنوی و مادی) و کنش های معطوف به شادی (کنش های مناسکی، عاطفی و اجتماعی معطوف به شادی) شکل گرفته است. نتیحه گیری: اینکه نتایج مرحله کمی پژوهش بیانگر این است که نقش مولفه های شادی ایرانی - اسلامی در تحقق مدرسه شاد از نظر جامعه آماری پژوهش بالاتر از حد متوسط برآورد شده است و مولفه های مدرسه شاد از اعتبار مطلوبی برخوردار هستند.

Providing an Iranian-Islamic Model for a Happy School in the Elementary Education System in Iran

Aims:This study aims to provide an Iranian -Islamic model for a happy school for the elementary education system in Iran through a combined research approach, exploratorysequential strategy, and tool development model. Method:The method of inductive thematic analysis in the qualitative phase and the method of survey research in the quantitative phase were used. In the qualitative phase, the field of study was the IranianIslamic sources and texts relating to happiness and, in the quantitative phase, the statistical population of the study was all the principals of the elementary school in the country during this study. In the qualitative phase of the study, the sampling method was purposeful, and in the quantitative phase, that was a probability sampling method. Data collection tools in the qualitative phase of this study were documents and resources and, in the quantitative phase, the tools were questionnaires. Finding: According to the findings in the qualitative phase, the study on the IranianIslamic happiness was done about three pervasive themes: inner happiness (vision oriented to happiness, character oriented to happiness and dynamism oriented to happiness), life oriented to happiness (happy lifeworld, spiritual and material wellbeing) and actions oriented to happiness (ritual, emotional, and social). The findings of the quantitative phase of this study indicate that the role of IranianIslamic happiness components in the realization of a happy school has been estimated above the average according to the statistical population of this study, and the IranianIslamic model for a happy school has a goodness of fit test.