تاثیر آموزش هوش معنوی بر مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه اول شهر قم در سال 99-1398

هدف :هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش هوش‌معنوی بر مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه اول شهر قم بوده است. روش : روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه اول شهر قم در سال 99-1398 بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌‌‌‌‌ای چند مرحله‌ای 60 دانش‌آموز انتخاب و به طور تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات، پرسش‌نامه مسئولیت‌پذیری نوجوانان نعمتی (1387) مورد استفاده قرار گرفت که از روایی و پایایی مطلوبی برخوردار بود. گروه آزمایش طی 10 جلسه‌‌ی 90 دقیقه‌ای با استفاده از بسته‌‌ی آموزشی هوش‌معنوی بومی شده کینگ (king, 2008) که با ادبیات تربیت اسلامی انطباق داده شد، مورد آموزش قرار گرفتند. تحلیل داده ها با روش تحلیل کواریانس انجام شد. یافته ها: یافته‌ها نشان داد، تفاوت بین عملکرد دانش آموزان در مسئولیت‌پذیری و تمامی ‌مولفه‌‌‌‌های آن بجز قانونمندی در دو گروه آزمایش و کنترل معنادار است. بنابراین می‌توان گفت آموزش هوش‌معنوی سبب افزایش مسئولیت‌پذیری در تمامی ‌مولفه‌‌‌‌های ‌‌‌آن بجز قانونمندی در دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه اول شهر قم در سال تحصیلی 99- 1398 می‌شود. نتیجه گیری :مطابق با نتایج این بررسی با تمرکز بر آموزش و رشد هوش معنوی نوجوانان می‌توان مسئولیت‌پذیری آن‌ها را ارتقاء داد.

The Effectiveness of Training Spiritual Intelligence on Responsibility among the Junior High School Female Students in Qom in School Year 2019-2020

AbstractObjectives: This paper aimed at determining the effectiveness of training spiritual intelligence on responsibility among the junior high school female students in Qom in school year 20192020. Method: The research method was quasiexperimental with control group pretestposttest design. The statistical population consisted of all the junior high school female students in Qom in school year 20192020. Through multistage random sampling method, 60 students were selected and randomly divided into experimental and control groups. For the collection of data, the Neʻmati rsquo;s Adolescents Responsibility Questionnaire (2008) which is of good validity and reliability were used. The experimental group was trained in 10 sessions of 90 minutes through the spiritual intelligence training package of King (2008), which was localized and adapted to the literature of Islamic education. Data were analyzed through analysis of covariance. Findings: Findings showed that there is a significant difference between students rsquo; performance in responsibility and all its components except regularity in the experimental and control groups. Therefore, it can be said that training spiritual intelligence increases responsibility according to all its components except regularity, among the junior high school female students in Qom in school year 20192020. Conclusion: According to the findings, with a focus on training and development of teenagers rsquo; spiritual intelligence, we can improve their responsibility.